پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ فرقه احمدالحسن بصری از روایات متشابه بسیار استفاده می کنند. روایاتی که باید با روایات دیگر که محکم هستند معنا و تفسیر شوند. یکی از روایاتی که فرقه احمدالحسن بصری استفاده می کنند روایت زیر می باشد؛ «أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ بْنِ عُقْدَةَ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُفَضَّلِ بْنِ‏ إِبْرَاهِيمَ بْنِ قَيْسِ بْنِ رُمَّانَةَ الْأَشْعَرِيُّ وَ سَعْدَانُ بْنُ إِسْحَاقَ بْنِ سَعِيدٍ وَ أَحْمَدُ بْنُ الْحُسَيْنِ بْنِ عَبْدِ الْمَلِكِ الزَّيَّاتُ وَ مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ الْحَسَنِ الْقَطَوَانِيُّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ ثَابِتٍ عَنْ جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ الْجُعْفِيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ ع يَقُولُ:‏ وَ اللَّهِ لَيَمْلِكَنَّ رَجُلٌ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ ثَلَاثَمِائَةِ سَنَةٍ وَ ثَلَاثَ عَشْرَةَ سَنَةً وَ يَزْدَادُ تِسْعاً قَالَ: فَقُلْتُ لَهُ: وَ مَتَى يَكُونُ ذَلِكَ؟ قَالَ بَعْدَ مَوْتِ الْقَائِمِ ع، قُلْتُ لَهُ: وَ كَمْ يَقُومُ الْقَائِمُ ع فِي عَالَمِهِ حَتَّى يَمُوتَ؟ فَقَالَ: تِسْعَ عَشْرَةَ سَنَةً مِنْ يَوْمِ قِيَامِهِ إِلَى يَوْمِ مَوْتِهِ[1] جابر بن یزید جُعفى از امام باقر (عليه‌السلام) روايت مى كند كه فرمود: «مردى از ما اهل بيت، سيصد و سيزده سال حكومت مى كند، افزون بر نه سال». جابر مى پرسد: چه زمانى اين امر واقع مى گردد؟ امام (عليه‌السلام) مى فرمايد : «بعد از مرگ قائم (عليه‌السلام)» مى گويد: از امام پرسيدم: قائم (عليه‌السلام) چه قدر توقّف دارد. امام (عليه‌السلام) مى فرمايد: «از روز قيامش تا مرگش نوزده سال».

این فرقه می گویند؛ مراد از «مردی از ما اهل بیت، که سیصد و سیزده سال حکومت می کند» همان احمد اسماعیل بصری است که پس از قائم و امام عصر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) خواهند آمد!

بررسی و نقد؛
1.سند روایت معتبر است.
2. بخش اول این روایت که درباره حکومت طولانی مردی از اهل بیت (علیهم‌السلام) سخن می گوید و در نقل کتاب «تفسیر عیاشی» و «اختصاص» تصریح شده او بعد از مرگش می آید و ظاهر این دو نقل اینست که مراد از او امام حسین (علیه‌السلام) است که با توجه به روایات متعدد درباره رجعت و حکومت طولانی آن حضرت مورد قبول می باشد.
روایت اول: «عبدالله‌بن‌قاسم بطل از امام صادق (علیه‌السلام) روایت می‌کند که مقصود از آیه‌ی شریفه: «... ثُمَّ رَدَدْنا لَکُمُ الْکَرَّةَ عَلَیْهِمْ» رجعت امام حسین (علیه‌السلام) است با هفتاد تن از یاران وفادار خود که کلاه‌ خودهای زرین بر سر دارندT از دو سو می‌آیند و به مردم خبر می‌دهند که این حسین (علیه السلام) است که رجعت کرده و بیرون آمده تا هیچ مؤمنی درباره‌ی آن حضرت (علیه‌السلام) شک و تردید نکند و بدون تردید او دجال و شیطان نیست و هنوز حجةبن‌الحسن (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) میان مردم است و چون در دل مؤمنان استوار شود که او حسین (علیه‌السلام) است اجل امام دوازدهم (علیه‌السلام) که حجت است فرا رسد و همان امام حسین (علیه‌السلام) خواهد بود که او را غسل می‌دهد و کفن و حنوط می‌کند و به خاکش می‌سپارد و عهده‌ دار تجهیز جنازه وصی جز وصی و امام نمی‌شود.»[2]

روایت دوم: روایتی است که اشاره دارد پس از امام عصر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) رجعت امام حسین (علیه السلام) و اصحابش خواهد بود؛ «امام محمد باقر (عليه‌السلام) مى‌فرمايند که امام حسين (عليه‌السلام) شب عاشورا به اصحابش فرمود: «... بشارت باد شما را به بهشت، به خدا قسم كه بعد از آن‌چه بر ما جارى شود،  مكث خواهيم كرد آن قدر كه خداى تعالى خواسته باشد، پس بيرون مى‌آورد ما و شما را در آن هنگامى كه  قائم ما ظاهر شود، پس انتقام خواهد كشيد از ظالمان، ما و شما مشاهده خواهيم كرد ايشان را در سلاسل واغلال و گرفتار به انواع عذاب و نكال. سپس سوال شد ای پسر رسول خدا، قائم شما کیست؟ فرمود: او هفتمین فرزند از فرزندم محمد بن علی الباقر است و او حجت فرزند حسن فرزند علی فرزند محمد فرزند علی فرزند موسی فرزند جعفر... می‌باشد. و اوست که غیبتی طولانی دارد سپس ظاهر می‌شود زمین را از قسط و عدل پر می کند چنان‌که از ظلم و چور پر شده باشد.»[3]

پس استناد احمد بصری و اتباعش به این روایت، برای حکومت پس از امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) اشتباه می باشد و شخصی که پس از امام عصر (عجل‌الله‌فرجه) حکومت خواهد کرد، امام حسین (علیه‌السلام) خواهد بود.

پی‌نوشت:
[1]. الغيبة، نعمانی، ج۱، ص ۳۳۱.
[2]. الکافی، شیخ کلینی، ج۸، ص۲۰۶.
[3]. النجم الثاقب، ميرزا حسين النوری الطبرسی، ج1، ص511.