پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ با آنکه محبت به اهل بیت (علیهم‌السلام) دستور رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به همه مسلمانان است و در صدها روایت، بدان اشاره شده است ولی بعضی از علمای متعصب اهل سنت، محبت بسیار اصبغ بن نباته به امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) را جرمی بزرگ دانسته و در بیان روایاتی که اصبغ حضور دارد، آن روایت را ضعیف بر می‌‌شمرند.

به عنوان نمونه، «مزی» در کتاب خود به نقل از«ابن حبان» [از محدثین و رجالیون بزرگ اهل سنت] درباره اصبغ بن نباته می‌نویسد: «و قال أَبوحاتم بن حبان: فتن بحب علی بن أَبی طالب، عليه السلام، فأتى بالطامات فِی الروايات، فاستحق من أجلها الترك.[1] اصبغ به خاطر محبت علی (علیه‌السلام) فریفته شد! بدین خاطر امور بزرگ و خارق العاده‌ای (معجزات و ادله ولایت اهل بیت علیهم‌السلام) را روایت کرده است و به این جهت مستحق این است که روایت‌هایش نقل نشود!»[1]
اما دو سؤال مهم، آیا محبت اهل بیت (علیهم‌السلام) سبب جرم راوی است؟! چرا در منابع معتبر حدیثی اهل سنت از راویان ناصبی روایت نقل شده است؟!

پی‌نوشت:
[1]. أبوالحجاج المزی، تهذيب الكمال، مؤسسة الرسالة، بيروت، چاپ اول، ج3، ص310.