پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور اسبق ایران در اواخر آبان 1400، به محوطه باستانی مادر سلیمان یا همان پاسارگاد جعلی [1] رفتند و در آنجا به حالت اعتراض پرسیدند که چرا برخی از برگزاری مراسم روز کوروش ممانعت می‌کنند؟ و سخنانی از این دست.

احمدی نژاد و الگو برداری از برادرِ حاتم طایی!

آقای احمدی نژاد در زمانی که رئیس جمهور بودند، اقدامات مثبت و منفی زیادی انجام دادند و ما منکر رفتارهای درست ایشان نیستیم. اما قدرت و ثروت و شهرت، خیلی‌ها را مست کرده و شوربختانه به نظر می‌رسد آقای احمدی نژاد برای جلب توجه و «فراموش نشدن» به چنین سخنان خام و ناپخته‌ای زبان باز می‌کنند. حاتم طایی، محبوب و مشهور بود. روایت شده که برادرِ حاتم حسادت می‌کرد که چرا همه مردم حاتم را تحویل می‌گیرند ولی هیچ کس به من توجه نمی‌کند. پس به سوی چاه زمزم رفت و در آن ادرار کرد. از آن روز، برادر حاتم نیز به شهرت رسید! آقای احمدی نژاد نیز به جای چاه زمزم، به سوی مقبره جعلی کوروش رفتند و در آن... حرف‌هایی زدند و دوباره دیده شدند.

سؤال اینجاست که چرا آقای احمدی نژاد در زمانی که رییس جمهور ایران بودند، روز جعلی کوروش را به ثبت رسمی نرساندند؟ می‌دانیم که نِق زدن و اعتراض کردن، راحت‌تر از کار کردن است. آقای احمدی نژاد هم راه ساده‌تر را انتخاب کردند: اعتراض!

چرا گرامیداشت روز جعلی کوروش، خیانت به ایران است؟

با اینکه روایات زرتشتی از شخصیت‌‌های باستانی درجه 1 و 2 و 3 و دهم نام برده، اما هیچ نامی از کوروش در منابع زرتشتی وجود ندارد. حکیم فردوسی هم هیچ نامی از کوروش نبرده است. هیچ یک از منابع ادبی و تاریخی ایران، از کوروش به عنوان مظهر هویت ملی ایرانی یاد نکردند. برای نخستین بار، انگلیسی‌ها و یهودی‌ها و فراماسونر از قبیل سر جان مالکوم و بعدها هرتسفلد و آستروناخ و... کوروش را به عنوان مظهر هویت ایرانی به ایرانیان القاء کردند و متأسفانه برخی از ایرانیان از سر جهل و برخی از خباثت، این آلودگی استعماری را در قلب خود پرورش دادند.

طبق استوانه کوروش (همان استوانه‌ای که به اشتباه، منشور حقوق بشر نامیده می‌شود) کوروش معبد بت‌پرستان بابل را تعمیر و آباد می‌کند. او به پرستش بت مردوک افتخار می‌کند. در حالیکه مردوک به معنی گوساله است. یعنی کوروش بیش از 10 مرتبه در این منشور، گوساله مردوک را خدای خود می‌نامد و حتی میگوید منِ کوروش فرستاده‌ی این گوساله هستم.[2]

کوروش، در تازش به بین النهرین، مردم شهر اوپیس را (که از خانه و ناموس خود دفاع می‌کردند) قتل عام کرد.[3] کوروش در جهان باستان، به خونخواری مشهور بود. چنان که مردم شهرهای آناتولی، وقتی شنیدند ارتش کوروش به سمت شهرهایشان حرکت کرده، برخی فرار کردع؛ شهرها را تخلیه کردند. برخی هم برای اینکه زنان و فرزندانشان به دست ارتش کوروش اسیر و شکنجه نشوند، آنان را کشتند (زنان و فرزندان خود را کشتند و برخی هم خودکشی کردند. تا به دست ارتش کوروش اسیر نشوند. چون معتقد بودند درد و رنج خودکشی کمتر از آن است که به دست کوروش، شکنجه و کشته شوند).[4] امروز، بسیاری از تاریخ پژوهان جهان بیدار شده و دیگر از آن تعریف و تمجیدهای اغراق آمیز درباره کوروش خبری نیست. اکنون، اغلب ایران شناسان بزرگ جهان، به راحتی از جنایات کوروش سخن می‌گویند.[5] البته فراماسونرها و صهیونیست‌های جنایتکار همچنان اصرار دارند که در رسانه‌های خود از کوروش تمجید کنند. چون آنان کوروش را از خود می‌دانند.[6]

به هر روی، روز هفت آبان / 29 اکتبر از سوی غربگراها و صهیونیست‌ها به عنوان روز کوروش نامگذاری شد و البته هیچ کشوری در جهان، این روز را به عنوان روز کوروش به رسمیت نشناخته است.[7]

پی‌نوشت:
[1]. بنگرید: «این بنا، مقبره کوروش نیست. یک بنای سِلوکی است»
[2]. بنگرید: «کورش هخامنشی و پرستش مردوک»
[3]. بنگرید: «كورش كبير و اوپيس»
[4]. تاريخ هردوت،‏ ترجمه و تحقیق: هادى هدايتى‏، مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران‏، 1382، کتاب اول هرودوت، بند 155-169، ج1 ، ص 235-245.
همان، ج 1، ص 252. کتاب اول، بند 176.
[5]. بنگرید: «فرمانروای دروغین صلح!»
[6]. بنگرید: «كورش هخامنشی در فراموشخانه ماسونی» و «اسرائیل: عاشق کورش... ولی متنفر از ایرانیان!»
[7]. بنگرید به: «گرامیداشت روز جعلی کوروش، خیانت به ایران است»