پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_  قائم و برپا کننده عدل و داد طبق روایات بسیاری، امام دوازدهم حضرت حجت بن الحسن (علیه‌السلام) است. و این مورد اجماع شیعه قرار دارد. اما احمدالحسن (مدعی دروغین یمانیت) می‌گوید: «من‌ هم قائم آل محمد هستم. من دنیا را پر از عدل و داد می‌کنم»[1] یعنی احمد ادعا دارد علاوه بر امام عصر (عج) خودش نیز قائم است و وی نیز دنیا را پر از عدل و داد می‌کند. در جایی دیگر می‌گوید: «بل و تبین بوضوح أنّ المهدی الذی یملأها عدلا هو المهدی الأول. روشن است آن مهدی که زمین را پُر از عدل و قسط می‌کند مهدی اول است.»[2] این ادعای احمد بصری سازگاری با روایات متواتر از اهلبیت (علیهم‌السلام) ندارد.

دولت خداوند و برقرار کننده عدل در کلام اهل‌بیت (علیهم‌السلام) کاملا با دیدگاه احمد بصری مخالف است؛ به عنوان نمونه روایاتی را ذکر می‌کنیم؛
1. امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: «دولت خداوند توسط قائم‌ (عج) بر قرار خواهد شد و او تنها یک نفر است.»[3] به صراحت می‌بینیم که امام صادق (علیه‌السلام) بیان می‌کنند؛ قائم (علیه‌السلام) تنها یک نفر است.

2. امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: «... التاسع من ولد ابنی الحسين الذی يظهر بعد غيبته الطويلة فيعلن أمر اللّه و يظهر دين اللّه، و ينتقم من أعداء اللّه، و يملأ الأرض عدلا و قسطا كما ملئت ظلما و جورا.[4] ... نهمین فرزند از نسل پسرم حسین است که بعد از غیبتی طولانی ظاهر خواهد شد و دین و فرمان خدا را به صدای رسا به جهانیان خواهد رساند و از دشمنان خدا انتقام خواهد کشید و زمین را همان‌طور که از ظلم و ستم پر شده است از عدل و داد سرشار خواهد کرد.»[5]

3. امام هادى (عليه‌السّلام) فرمود: «انّ الامام بعدى الحسن ابنى و بعد الحسن ابنه القائم الذى يملأ الارض قسطا و عدلا كما ملئت جورا و ظلما.[6] همانا امام پس از من، فرزندم حسن و پس از او فرزندش قائم است؛ كسى كه زمين را از عدل و داد آكنده مى‌سازد همچنان‌كه پر از ظلم و جور شده باشد». می‌بینیم که امام هادی (علیه‌السلام) فرزند امام حسن عسکری (علیهماالسلام) یعنی امام دوازدهم (علیه‌السلام) را شخصی می‌داند که زمین را پُر از عدل و قسط می‌کند.

پی‌نوشت:

[1]. بیان الحق و السداد من الاعداد، احمدالحسن، اصدارات انصار، بی‌تا، بی‌جا، ص 30.
[2]. عقاید الإسلام، احمدالحسن، اصدارات انصار، 1437 (ه.ق)، ص 59.
[3]. بحارالانوار، علامه مجلسی، دار احیاء التراث العربی، ج 51، ص 54.
[4]. اثبات الهداة، شیخ حر عاملی، موسسه اعلمی، بیروت، 1422، ج 5، ص 196.
[5]. همان.
[6]. كمال الدين و تمام النعمة، شیخ صدوق، اسلامیه، ج 2، ص 383، باب 37، ح 10.