عیاض بن عبدالله قرشى گوید: پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) مردى را دید که بر گوشه عمامه‌اش سجده مى‌کند، با دستش اشاره فرمود: «عمامه‌ات را کنار بزن» و به پیشانى‌اش اشاره کرد.
از امیرالمؤمنین روایت شده که فرمود: «هرگاه یکى از شما نماز مى‌خواند، عمامه را از صورتش کنار بزند»؛ یعنى تا سجده بر گوشه عمامه نکند.
هم‌چنین عبدالله بن عمر و عبادة بن صامت هنگام سجده، عمامه خود را کنار زده و پیشانی خود را بر زمین می‌گذاشتند.
این روایات نشان مى‌دهد مسلمانان تکلیفى جز سجود بر زمین نداشتند و دستور بر خاکى کردن پیشانى و کنار زدن عمامه از پیشانى داده می‌شد.
سنن الکبری، بیهقی، ج2، ص152.
مقاله: «چرا باید سر بر مهر بگذاریم»