فخرالدین طریحی در کتاب المنتخب، با ذکر قصیده‌ی جناب سیف بن عمیره کوفی می‌نویسد: «حضرت رقیه کسی بود که حسودان برای ضعف و ناتوانیش دل سوزاندند. این عده فردای قیامت مجبور به عذرخواهی از او می‌شوند، هرچند که هیچ عذری برای آن‎ها وجود ندارد؛ ... من هیچ‌گاه ام کلثوم و سکینه و رقیه را فراموش نمی‌کنم که برای امام حسین با آه و ناله و حسرت، گریه می‌کردند.»
المنتخب للطریحی، ص408.
مقاله: «حضرت رقیه، سند مظلومیت امام‌حسین (علیه‌السلام)»