مروری بر چند فتوای شگفت‌انگیز مفتیان وهابی
بزرگان فرقه وهابیت، در این چند دهه‌ی اخیر در مسائل دینی، سیاسی، اجتماعی و ...، و در عرصه‌های رسانه‌ای جلوه‌های ویژه‌ای را از خود بروز و ظهور داده‌اند؛ آن‌ها برخی از فتاوای شگفت‌انگیز که با اجتهادی سست و باطل توأم بوده، و با قواعد اسلامی و بر اساس ضوابط و بایسته‌های دینی هم‌خوانی ندارد را صادر کرده که این امر بسیار خطرناکی است؛ چرا که بسیاری از این فتواهای فقهی که از این مفتیان جاهل صادر می‌شود، روی هوا و هوس دنیایی و متکی به پول نفت و دلارهای بیگانگان صورت می‌پذیرد که از حلقوم اینان خارج می‌شود؛ در نتیجه تسلیم محض در برابر خواسته‌های شیطانی دشمنان قسم خورده اسلام می‌شوند و گوش به فرمان آنان هستند.
از طرف دیگر، نهایتاً این‌گونه فتواها، کل شریعت اسلامی را مورد تمسخر و استهزاء قرار می‌دهد و راه هر گونه تصحیح صحیح و منطقی را برای دیگران مسدود می‌کند؛ از جمله این فتواهای صادره، این موارد است که از باب نمونه به آن‌ها اشاره می‌کنیم:
- گفتن «صدق الله العظیم» بعد از اتمام قرآن را بدعت و حرام می‌دانند، لذا لجنه‌ی دائم هیئت کبار افتاء عربستان سعودی فتوا داده‌اند که: «قول صدق الله العظیم بعد الانتهاء من قراءة القرآن بدعه.[1] گفتن راست گفت خداوند عظیم و بلند مرتبه، بعد از پایان قرائت قرآن، بدعت و حرام است.»
- نصب تابلو که در آن آیات قرآن نوشته شده، بر روی دیوار بدعت و حرام است؛ لذا ابن عثیمین وهابی، این چنین فتوا داده است که: «ان کثیراً من الناس یعلقون الآیات الکریمه یعلقونها علی الجدران، فی أماکن جلوسهم و هذا التعلیق یعتبر من البدع التی لم ترد عن الصحابه ولا عن التعابعین ...[2] بسیاری از افراد، آیات قرآن را بر تابلو نوشته و در منازل خود نصب می‌کنند، این کار از بدعت‌هایی به شمار می‌آید که هرگز صحابه و تابعین چنین کاری نکرده‌اند...»
-شستن دست و صورت با صابون، در هنگام وضو گرفتن بدعت و حرام است؛ لذا باز این مفتی وهابی، ابن عثیمین، سؤالی که از او گردید، این‌گونه پاسخ داده است: «السؤال: ما حکم غسل الأیدی و الوجه بالصابون عند الوضوء؟ الجواب: غسل الأیدی و الوجه بالصابون عند الوضوء لیس بمشروع ...[3] سؤال: حکم شستن دستها و صورت با صابون در هنگام وضو چیست؟ جواب داد: شستن دستها و صورت با صابون در هنگام وضو مشروع نیست و بدعت و حرام است.»
- برگزاری سالگرد ازدواج، جشن تولد نوزادان و ... بدعت و حرام است؛ لذا باز ایشان فتوا داده‌اند که: «و أما أعیاد المیلاد للشخص او اولاده او مناسبة زواج و نحوها فکلها غیر مشروعة و هی للبدعة أقرب من الاباحه.[4] هرگونه جشنی اعم از جشن تولد و یا سالگرد ازدواج و امثال این‌ها غیر مشروع و بدعت و حرام است.»
- هم‌چنین «ان الاحتفال بعید المیلاد للطفل فیه تشبهاً بأعداء الله.[5] جشن تولد برای نوزادان، بدعت در دین محسوب می‌شود، چرا که با این کار، خود را شبیه به کافران ساخته‌ایم.»
در نتیجه تو خود از این مجمل کلام مفصل خوان
پی‌نوشت:
[1]. فتاوی اللجنه الدائمه للبحوث العلمیه و الافتاء، ریاض، عربستان، ج4 ص149 رقم3303. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[2]. المجوع الثمین، ابن عثیمین، مکتبه رمضان، ریاض، عربستان، ج1 ص200-201.
[3]. مجموع فتاوی و رسائل، ابن عثیمین، دارالثریا، ریاض، عربستان، باب فروض الوضوء و صفته، ج1 ص233. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[4]. همان، ج2 ص302.
[5]. فتاوی منار الاسلام، ابن عثیمین، دارالوطن، ریاض، عربستان، ج1 ص43.
افزودن نظر جدید