متن مقاله
اسلام کامل‌ترین دین است، و آن‌چه از احکام و عبادات وجود دارد، در آن بیان شده است، اما با ظهور فرقه وهابیت، نگرشی افراطی به مسائل دین شد، تا جایی که آن‌چه را که در دین به عنوان سنت و حلال بیان شده بود، از سوی این گروه افراطی، بدعت و حرام معرفی شد، مسلمانان را به کوچک‌ترین بهانه‌ای تکفیر می‌کردند، با فهم نادرست از آیات و روایات بسیاری از افعال مسلمانان را مخالف شریعت پنداشتند، آن‌چنان وهابی‌ها در این مسأله تندروی کردند که تنها خودشان را بر حق دانسته و بقیه را در گمراهی می‌دانستند، و این چیزی است که در کتب اعتقادی خود بیان داشته‌اند، برای نمونه در کتاب الدرر السنیة عنوان شده است که راه مستقیم، همان چیزی است که محمد بن عبدالوهاب آورده است و مخالفت با آن، مستلزم خلود در جهنم است.
در این کتاب تصریح شده است: «لا ينبغي لأحد من الناس العدول عن طريقتهم، رحمة الله عليهم، ومخالفة ما استمروا عليه في أصول الدين، فإنه الصراط المستقيم، الذي من حاد عنه فقد سلك طريق أصحاب الجحيم.[1] سزاوار نیست برای هیچ انسانی که از راه (نجدیون) عدول کند و مخالفت کند با آن‌چه در اصول دین استمرار دارد؛ زیرا این راه مستقیمی است که هر کسی از آن سرپیچی کند، راه اصحاب جهنم را رفته است.»
هم‌چنین وهابی‌ها، در توبه نامه‌ای که برای علمای مکه نوشته بودند و ایشان را مجبور به پذیرش و امضای آن کردند، از قول ایشان آورده‌اند: « نشهد - ونحن علماء مكة-،أن هذا الدين، الذي قام به الشيخ محمد بن عبد الوهاب، رحمه الله تعالى، ودعا إليه إمام المسلمين سعود بن عبد العزيز، من توحيد الله، ونفي الشرك، الذي ذكره في هذا الكتاب، أنه هو الحق الذي لا شك فيه ولا ريب، وأن ما وقع في مكة والمدينة، سابقا، ومصر والشام وغيرهما من البلاد إلى الآن، أنه: الكفر، المبيح للدم والمال والموجب للخلود في النار; ومن لم يدخل في هذا الدين، ويعمل به، ويوالي أهله، ويعادي أعداءه، فهو عندنا كافر بالله واليوم الآخر، وواجب على إمام المسلمين والمسلمين، جهاده وقتاله.[2] ما علمای مکه، شهادت می‌دهیم، دینی که محمد بن عبدالوهاب برپا کرده است و سعود بن عبدالعزیز مردم را به آن دعوت کرده است، اعم از توحید و نفی شرک، همان دین حقی است که کسی در آن شک ندارد، و آن‌چه در مکه و مدینه، مصر، شام و غیر آن تا زمان حال واقع شده است، کفریاتی است که مباح کننده جان و مال است و سبب ورود شخص به جهنم است، هر کس به این دین وارد نشود و به آن عمل نکند، و صاحبان آن را کمک نکند، و همراه مخالفین آن باشد، او نزد ما کافر به خداوند و روز قیامت است و بر مسلمین واجب است تا او را به قتل برسانند.»
این تنها گوشه‌ای از ادعاهای عجیب وهابیت، و طایفه نجدی است که خود را بر حق دانسته و برای خود دینی مستقل را ادعا دارند که معارف ناب اسلامی را باطل پنداشته‌اند و مسلمانان را در خطا و مستحق جهنم می‌پندارند.

پی‌نوشت:

[1]. علما نجد،  الدرر السنية في الأجوبة النجدية، ج14، ص375، تحقیق: ابن قاسم، عبدالرحمن، چاپ ششم، 1417ق. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[2]. علما نجد،  الدرر السنية في الأجوبة النجدية، ج1، ص314، تحقیق: ابن قاسم، عبدالرحمن، چاپ ششم، 1417ق. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.

نویسنده: علی اکبر لطفی