ابن‌تیمیه در باب خواندن غیر خدا می‌نویسد: ابن أبی‌الدنیا در کتاب «مجابی الدعا» نقل کرده است که شخصی پیش عبدالملک بن سعید بن أبجر آمد؛ او شکمش را معاینه کرد و گفت: تو بیماریی داری که خوب نمی‌شود؛ ... آن شخص برگشت و سپس گفت: خدایا خدایا خدایا! تویی پروردگار من! کسی را شریک تو قرار نمی‌دهم. خدایا! رو به تو می‌کنم به وسیله پیامبرت محمد که پیامبر رحمت است. ای محمد! من به وسیله تو به خدای تو و خدای خود رو می‌اندازم تا به من رحم کند و دردم را دوا کند. عبدالملک دوباره شکم او را معاینه کرد و گفت: تو خوب شدی و هیچ بیماریی در تو نیست.
ابن‌تیمیه پس از نقل این کلام می‌نویسد: «من می‌گویم: این دعا و همانند آن، دعایی است که سلف به همان صورت دعا می‌کردند. احمد بن حنبل در کتاب مناسکی که برای مروزی نوشته است، گفته: توسل به دعای پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) جایز است.»
مجموع الفتاوى، ابن تیمیه، ج1، ص188.
مقاله: «خواندن غیر خدا (یا علی و... گفتن) و نظر علمای اهل‌سنت»