پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ محمد اسماعیل صلاحی مدعی قطبیت فرقه سلطان علیشاهی همراه با شبکه‌های معاند داخلی و خارجی به طرح توافق‌نامه ایران و چین واکنش نشان داد و این طرح را قراردادی ننگین و مخالف با منافع ملی قلمداد کرده است که قرار است با کشوری کمونیست بسته شود. بعد از آن صلاحی خطاب به دولتمردان به ایشان توصیه می‌کند که به‌جای تکیه بر کمونیست به دستور خداوند بازگردند و به دول مسیحی نزدیک شوند و روابط خود را با آنان اصلاح نمایند و این آیه را به‌عنوان مصداق سخن خود ذکر می‌کند که: «وَ لَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ قالُوا إِنَّا نَصاری‏ ذلِکَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّیسینَ وَ رُهْباناً وَ أَنَّهُمْ لا یَسْتَکْبِرُونَ [مائده / 82] یقیناً سرسخت‌ترین مردم را در کینه و دشمنی نسبت به مؤمنان، یهودیان و مشرکان خواهی یافت. و البته نزدیک‌ترینشان را در دوستی با مؤمنان، کسانی می‌یابی که گفتند: ما نصرانی هستیم. این واقعیت برای آن است که گروهی از آنان کشیشان دانشمند و عابدان خدا ترسند، و آنان [در پیروی از حق] تکبّر نمی‌کنند.
صلاحی در حالی از این آیه در جهت اهداف شخصی و گروهی (حزبی) استفاده کرده است و قصد دارد با توسل به این آیه دولت‌های مسیحی را مهربان و نزدیک به اسلام معرفی کند که در تفسیر همین آیه آمده است که: «روحانیون مسیحی در حبشه، با شنیدن آیات سوره‌ی مریم، گریستند و از مسلمانان جانب‌داری کردند.» [1]
شاهد بر این تفسیر، روایتی از امام صادق (علیه السلام) است که حضرت، پس از تلاوت همین آیه فرمود: «أولئک کانوا قوما بین عیسی و محمّد و ینتظرون محمّد صلی الله علیه و آله» این علمای مسیحی و راهبان گروهی بودند که در زمانی میان حضرت عیسی علیه السلام و حضرت محمّد صلی الله علیه و آله زندگی می‌کردند و منتظر آمدن پیامبر اسلام بودند. [2]
در حالی جناب صلاحی دولت‌های مسیحی و غربی را مهربان و خیرخواه ملت ایران و مورد سفارش قرآن برای روی آوردن به‌سوی آن‌ها معرفی می‌کند که خداوند متعال در آیات متعددی از قرآن، مسلمانان را از رفتن زیر سلطه آنان بازداشته است. چراکه این کشورها هدفی جز سلطه بر کشورهای مسلمان ندارند و خیرخواهی برای کشورهای مسلمان در قاموس آن‌ها جایی ندارد.
چنانچه در قرآن کریم می‌فرماید: «وَلَنْ تَرْضَیٰ عَنْک الْیهُودُ وَلَا النَّصَارَیٰ حَتَّیٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ ۗ قُلْ إِنَّ هُدَی اللَّهِ هُوَ الْهُدَیٰ ۗ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِی جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ ۙ مَا لَک مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِی وَلَا نَصِیرٍ [بقره / 120] (ای پیامبر!) هرگز یهود و نصاری از تو راضی نخواهند شد تا (آنکه تسلیم خواسته آنان شوی و) از آئین آنان پیروی کنی. بگو: هدایت تنها هدایت الهی است، و اگر از هوی و هوس‌های آن‌ها پیروی کنی، بعد از آنکه علم (وحی الهی) نزد تو آمد، هیچ سرور و یاوری از ناحیه خداوند برای تو نخواهد بود. [3]
این آیه در عین این‌که خطاب به پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله است، خطاب به همه مسلمانان در طول تاریخ نیز هست که هرگز یهود و نصاری از شما راضی نخواهند شد، مگر آنکه تسلیم بی‌چون وچرای آنان شوید و از اصول و ارزش‌های الهی کناره بگیرید. ولی شما باید با قاطعیت دست رد به سینه‌ی آن‌ها بزنید و بدانید تنها راه سعادت، راه وحی است نه پیروی از تمایلات این و آن. [4]
همچنین خداوند متعال در آیه‌ای می‌فرماید: «لا تتخذوا الیهود و النصاری اولیاء [مائده / 51] ای کسانی که ایمان آورده‌اید! یهود و نصاری را ولی (و دوست و تکیه‌گاه خود،) انتخاب نکنید.» در تفسیر این آیه گفته شده: «خداوند سبحان در این آیه مسئله ولایت را مقید به هیچ‌یک از خصوصیات و قیدها نکرده و به‌طور مطلق فرموده: یهود و نصارا را اولیای خود مگیرید، پس آیه شریفه از این جهت مطلق است، چیزی که هست از آیه بعدی که می‌فرماید: " تو‌ای پیامبر بیماردلان را می‌بینی که به‌سرعت به‌طرف یهود و نصارا می‌روند و می‌گویند می‌ترسیم بلائی بر سر ما بیاید... "، فهمیده می‌شود که مراد از ولایت نوعی از نزدیکی و اتصال است که با بهانه بیماردلان متناسب باشد و آن این است که یهود و نصارا دولتی و سلطه‌ای داشته‌اند که مسلمانان بیماردل می‌ترسیده‌اند در تحت سلطه آنان منکوب شوند، هم چنان‌که ممکن است دولت و سلطه در غیر یهود و نصارا بوده و بیماردلان می‌خواسته‌اند با دوستی با یهود و نصارا آن‌ها را ناصر خود گرفته و از شر صاحب دولت و سلطنت محفوظ بمانند که بنابراین عنوان ولایت در آیه به معنای خصوص نصرت خواهد بود و همچنین ممکن است از خود یهود و نصارا می‌ترسیده‌اند و با آن‌ها دوستی می‌کرده‌اند که از شرشان محفوظ بمانند در این صورت ولایت به معنای محبت و معاشرت خواهد بود. [5]
همه این آیات خلاف آنچه صلاحی ادعا می‌کند را نشان می‌دهند و دستور خداوند نزدیکی و ارتباط گسترده با دولت‌های مسیحی نیست. چنانچه طی 42 سال عمر جمهوری اسلامی به‌دفعات ملت ایران دیده‌اند که کشورهای غربی هدفی جز سلطه بر کشورهای مسلمان نداشته‌اند. لذا ایجاد ارتباط با هر کشوری نباید از سر ترس و ذلت باشد، چراکه مطابق آیات قرآن تنها یاور واقعی مسلمانان، خداوند متعال است و ایجاد ارتباط و دوستی با آن کشورها آن‌هم از سر ترس و ذلت، باعث سلطه آن‌ها بر مسلمین خواهد شد.
پی‌نوشت:
[1]. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع‌البیان، ج 7، ص 150
[2]. قرائتی، محسن، تفسیر نور، مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن، 1383 ش، چاپ یازدهم
[3]. ترجمه محسن قرائتی
[4]. قرائتی، محسن، تفسیر نور، ج 1 ص 193
[5]. طباطبائی، محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج ۵، ص ۶۰۴