پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یاور محمد ثلاث همان درویش افراطی و راننده اتوبوسی است که در آشوب خونین خیابان پاسداران تهران در زمستان 96 به سبک حملات تروریستی داعش در کشورهای اروپایی به وسیله اتوبوس به‌سمت جمعیت حاضر در خیابان یورش برده و باعث شهادت چند تن از ماموران انتظامی و بسیجی و وارد شدن خسارت به اموال عمومی و خوردروهای خصوصی مردم گردید.

همان شب حادثه، اتوبوسی که اقدام به زیرگرفتن نیروهای پلیس کرده بود، چند صد متر جلوتر بعد از برخورد با سایر خودروهای پارک شده در کوچه و خیابان، متوقف و راننده آن توسط نیروهای انتظامی بازداشت می‌شود؛ راننده‌ای که نام آن « محمدرضا ثلاث» عنوان شد.

از همان ابتدا فیلمی از ثلاث در بیمارستان انتشار یافت که به خبرنگار می‌گوید:«رفتیم جلوی درب کلانتری تجمع کردیم تا اخوی‌مان را که گرفته بودند آزاد کنند. نیروهای کلانتری رسیدند و ضربات زیاد باعث شد عصبی شوم و چون من راننده اتوبوس بودم، رفتم داخل جمعیت. اتوبوس مال من نبود، مال یک بنده خدایی بود. آن لحظه هیچی حالیم نشد. من که قصد کشتن نداشتم عصبی شدم و گاز را فشار دادم و رفتم جلو. اختیارم دست خودم نبود. تسلیت می گویم، کاری است که شده است. حالا ما اعدام هستیم، مثلا چکار کنیم؟» [1]

درحالی‌که چندین جوان از نیروهای انتظامی بخاطر جنایت این درویش سنگدل از فرقه سلطان علیشاهی به شهادت رسیده بودند و خانواده آن‌ها داغدار بودند، همچنین این جنایت باعث خسارات و صدمات فیزیکی زیادی به دیگر نیروهای امنیتی و مردم عادی شده بود، عده‌ای از دراویش و طرفداران آن‌ها از اپوزسیون خارج نشین و حتی طرفداران آن‌ها در داخل کشور ادعا داشتند که محمد ثلاث بی‌گناه است و این توطئه‌ای از سوی نظام برای ایجاد مسئله برای دراویش است. لذا ایرادات و ادعاهای واهی زیادی را نسبت به محمد ثلاث مطرح می‌کردند و او را بی‌گناه معرفی می‌کردند.

یکی از ایردات و ادعاهایی که نسبت به پرونده ثلاث مطرح می‌کنند و وکیل او نیز در لایحه درخواست اعاده دادرسی مطرح کرده این است که هیچ شاهدی از ماموران نیروی انتظامی حاضر به شهادت نشده‌اند و هیچ کدام از 3 شاهد ماجرا نیز نگفته‌اند محمدرضا ثلاث راننده بوده است.

این ادعا در حالی مطرح می‌شود که در سومین جلسه دادگاه، شاهد عینی حادثه که یکی از مأموران نیروی انتظامی است در پاسخ به سوال قاضی کشکولی مبنی بر اینکه «خود شما متهم را در اتوبوس دیدید؟» گفته است: «ما زمانی که به خیابان هفتم رسیدیم، دیدیم که یک اتوبوس با سرعت کمی در حال حرکت به سمت ما است که فکر کردیم میخواهد از خیابان عبور کند، اما پس از اینکه مدتی از حرکتش گذشت، به یکباره سرعت خود را زیاد کرد و با حرکت به سمت چپ و سپس سمت راست، به مأموران به نوعی حمله‌ور شد. من در آنجا دیدم که شهید امامی در حال کمک به مردم بود و آنها را به سمت پیاده رو هدایت می‌کرد و می‌گفت که به سمت پیاده رو بروید. اما اتوبوس با او برخورد کرد و پس از آن دوباره اتوبوس منحرف شد و از روی شهید بایرامی عبور کرد... قاضی کشکولی از این شاهد ماجرا پرسید که در گزارشات آمده در اتوبوس جای گلوله مشاهده شده است. شاهد گفت: ما اصلا اسلحه و سلاح گرم به همراه نداشتیم. قاضی پرسید: خود شما متهم را در اتوبوس دیدید؟ شاهد گفت: بله، من او را در پشت فرمان زمانی که داشت از جلوی ما با سرعت کم عبور می‌کرد، دیدم.» [2]

همچنین یکی از ادعاهایی که توسط دراویش مطرح شده است این است که اصلا محمد ثلاث راننده اتوبوس نبوده و راننده اتوبوس از خود نیروی انتظامی و بسیجیان برای صحنه‌سازی و ایجاد مسئله برای دراویش بوده است. اما محمد ثلاث در اولین جلسه دادگاه در پاسخ به سؤال دیگری مبنی بر اینکه راننده اتوبوس چه‌کسی بود و اتوبوس به چه‌کسی تعلق داشت، گفت: راننده اتوبوس من بودم اما مالک را نمی‌شناسم. آن اتوبوس را در خیابان گلستان هفتم گذاشته بودند؛ من قبلاً راننده اتوبوس بوده و سوییچ هم روی اتوبوس بود، اما وقتی که عصبانی شدم پشت فرمان نشستم و الهی به‌امید تو. من از کسی اذن یا اجازه‌ای نداشتم که بخواهم با اتوبوس حمله کنم و اتوبوس هم تحویل من نبود.» [3]

از دیگر ادعاهایی که توسط وکیل ثلاث مطرح شد این بود که گفته شد محمد ثلاث ساعت 2 بعدازظهر روز حادثه بازداشت بوده، درحالی‌که اتوبوس حوالی غروب ماموران را زیرگرفته است و بنابراین راننده اتوبوس نمی‌توانسته ثلاث باشد. اما خود محمد ثلاث در سومین جلسه رسیدگی به اتهامات خود می‌گوید: «من قصد نداشتم که به مامورین نیروی انتظامی با اتوبوس حمله کنم که اگر این طور بود چرا اول به صورت آرام به سمت آنها رفتم؟... همچنین می‌گوید: «اعدام برای من افتخار است ولی من عمدا جان سه نفر را نگرفته‌ام». [4]

محمد ثلاث در اولین جلسه دادگاه در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه آیا مباشرت در 3 فقره قتل عمدی مأموران نیروی انتظامی و اخلال در نظم عمومی از طریق ایجاد جنجال را قبول دارد، گفت: سر من را از 17 جا شکستند و همین مسئله باعث شد عصبی شوم و با اتوبوس روی آنها بروم. متهم پرونده در پاسخ به این سؤال که «آیا قبول دارید در حین رانندگی 3 نفر را به‌قتل رسانده‌اید؟»، گفت: بله، قبول دارم. [5]

هرچند سخنان محمد ثلاث در دادگاه اول با دیگر سخنان او در دادگاه های بعدیش کاملا متفاوت است ولی آنچه از صحبت‌ها و اعترافات او در دادگاه روشن است این مسئله است که او راننده اتوبوس بوده است و جرم خود را پذیرفته است ولی منشأ عمل و جرم خود را چیز دیگری می‌داند. در نتیجه با رجوع به سخنان محمد ثلاث در دادگاه و قرار دادن سخنان او در کنار ادعاهایی که دیگران برای بی‌گناه جلوه دادن او مطرح می‌کنند به بی‌اساس بودن این ادعاها پی می‌بریم.

پی‌نوشت:
[1]. خبرگزاری مشرق، کد خبر 865980
[2]. خبرگزاری ایسنا، کد خبر: 96122714771
[3]. خبرگزاری مشرق، کد خبر 865980
[4]. خبرگزاری ایلنا، کد خبر 605400
[5]. خبرگزاری مشرق، کد خبر 865980