ابن‌عثیمین می‌‌نویسد: «از خداوند می‌خواهیم فاطمه را ببخشد؛ زیرا ابوبکر به نظر خود، فاطمه را از ارث محروم نکرد، بلکه استناد به روایت کرد. فاطمه باید کلام پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) که فرمود: «ما ارث باقی نمی‌گذاریم، بلکه آن‌چه از اموال ما باقی می‌ماند، صدقه و برای نیازمندان است» را می‌پذیرفت، اما کمی پیش از این به شما گفتم، که در هنگام درگیری و نزاع، عقلی برای انسان نمی‌ماند تا بفهمد چه می‌گوید یا چه رفتاری از خود نشان می‌دهد، یا متوجه انتخاب درست شود؛ بنابراین از خداوند می‌خواهیم که فاطمه را به دلیل قهر کردن با خلیفه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) مورد عفو قرار دهد.»
شرح صحیح مسلم، ابن عثیمین، ج6، ص74.
او به جای این‌که نتیجه درستی از این مطلب بگیرد، مانند مراد خود، ابن‌تیمیه، نتیجه‌ای انحرافی از این دادخواهی گرفته، و به جای پی بردن به ظلم جناب خلیفه، دختر پیامبر را خطاکار فرض می‌کند.
مقاله: «جسارت ابن‌عثیمین به حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها)»