طبق نص صریح پیامبر اکرم در جلسه خانوادگی که پس از طلوع اسلام و نزدیک به هشت سال پیش از هجرت پیامبر از مکه به مدینه، هنگام نزول آیه شریفه 214 سوره شعراء، (خویشان نزدیک خود را انذار کن.) صورت گرفته و روایاتی هم ذیل این آیه وارد شده که مشهور به «حدیث یوم الدار» است؛ نهایتاً وقتی پیامبر در آن جمع درخواست کمک و یاری از اقوام خود کرد، احدی جواب مثبت نداد، مگر حضرت علی (علیه‌السلام) که نوجوانی بیش نبود. آن‌گاه پیامبر خطاب به حاضران، نسبت به علی (علیه‌السلام) فرمود: «تو برادر و وصی و جانشین و وارث من هستی.»
الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، ج1، ص585 و 586.
مقاله: «بررسی تاریخ تشیع و پیدایش این مذهب اصیل»