از عمده ویژگی‌هایی که باعث شکل‌گیری عقاید کلامی مکتب وهابیت گردیده، اخذ به ظواهر آیات و روایات، هم‌چنین نفی هرگونه تفسیر و تأویل در باب فهم معانی آن‌ها است. به عنوان مثال سردمدار وهابیت ابن تیمیه حرّانی، سفر برای زیارت قبور، تبرک جستن، بوسیدن و دست مالیدن به قبور حتی قبر پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌‍وآله) را حرام می‌داند و مسلمانانی که این امور را انجام می‌دهند، کافر و مشرک می‌پندارد؛ همچنین وی طواف یا لمس کردن قبور صالحان جزء بزرگ‌ترین گناهان شمرده است؛ که در پاسخ باید گفت از آنجا كه مسئله زيارت قبر رسول گرامی اسلام بر اساس آيات و روايات و سيره صحابه امری عبادی و موجب حفظ حرمت آن حضرت بوده است، علمای و بزرگان اهل‌سنت به شدت با نظر ابن‌تيميه درباره زيارت و سفر برای زيارت آن حضرت مخالفت كرده و به مقابله با وی پرداخته‌اند كه در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‌‌کنیم:

- کمال‌الدين حنفی
کمال الدین حنفی در شرح فتح القدیر، در مقابله با دیدگاه ابن‌تيميه، رفتن به مدينه را فقط به قصد زيارت قبر رسول گرامی اسلام، اولی دانسته و نوشته است: «برای بنده ضعیف بهتر است که نیت خود را برای زیارت قبر پیامبر خالص گرداند، سپس زمانی که توفیق زیارت برای او حاصل شد، مسجد را نیز زیارت کند یا اگر فضل خدا بر او گشوده شد که مرتبه دیگری به زیارت آید، هر دو (زیارت قبر پیامبر و زیارت مسجد پیامبر) را نیت کند؛ به‌ دلیل آن‌که در این امر (خالص کردن نیت زیارت قبر پیامبر)، مقام پیامبر بیشتر تعظیم می‌شود.»[1]
- حصنی دمشقی
وی در كتاب دفع الشبه عن الرسول با تقبيح فتوای ابن‌تيميه، كار وی را جفا در حق رسول خدا می‌نامد: «به این عبارت بنگر که چقدر در آن به پیامبر و انبیای الهی ظلم شده است؛ به دلیل آن‌که زیارت آنان را گناه شمرده و بر گناه بودن آن نیز ادعای اجماع کرده است. این فرد شکاک می‌خواهد ادعا کند اصحاب پیامبر و تابعین و همچنین علمای امت اسلامی تا زمان وی، بر معصیت بودن زیارت انبیا اجماع دارند. معتقدم هیچ‌کسی مانند او به پیامبر و انبیای الهی جسارت نکرده است، با این‌که کتاب‌های مشهور و غیر مشهور، مردم را در تمامی زمان‌ها و در همه جای عالم، به زیارت پیامبر تشویق کرده‌اند. بنابراین زیارت حضرت رسول از بهترین تلاش‌ها در راه خدا و آسان‌ترین راه‌های نزدیکی به خدا و از جمله سنت­‌های انبیا و مورد اجماع انسان‌های یکتاپرست است و هیچ فردی چنین جسارتی نمی‌کند، مگر این‌که در قلب او بیماری نفاق است و از جوجه­‌های یهود (دست نشانده­‌های یهود) و در شمار دشمنان دین و مشرکینی است که در مذمت آقای امت‌های پیشین و امت اسلام، پافشاری کرد.»[2]
- صالحی شامی
صالحی شامی از علمای برجسته مذهب شافعی و مؤلف کتاب سبل الهدی و الرشاد درباره فتوای ابن­‌تیمیه و نظر علما درباره این فتوا می‌نویسد: «شيخ تقی‌الدين سبكی شيخ جمال‌الدين بن‌ زملكانی، شيخ داود ابوسليمان مالكی، ابن‌جمله و علمای دیگر، درباره شرعی بودن سفر به قصد زیارت پیامبر، کتاب‌هایی در رد ابن­‌تيميه که معاصر آن‌ها بوده، نگاشته­‌اند؛ زیرا ابن­‌تیمیه در این مورد نظر زشتی داده است که آب دریاها آن را پاک نمی­‌کند.»[3]

پی‌نوشت:

[1]. شرح فتح القدير،‌ ج3،‌ ص180. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[2]. دفع الشبه عن الرسول، ص 168.
[3]. سبل الهدى والرشاد، ج12، ص384.