پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ جمهوری اسلامی ایران پس از انقلاب، آزادی بیان برای اقشار مردم با دیدگاه‌های مختلف ایجاد کرد. اما از آن‌جا که همیشه فرقه‌های ضاله در پی مطامع شخصی و گمراه کردن افراد جامعه دارند، یکی از ضرورت‌های سلبی در مواجهه با فرقه‌ها، جلوگیری از تبلیغ مسلک و آموزه‌های آن فرقه در بین مردم است. از جمله این فرقه‌ها فرقه ضاله «احمدالحسن» است. شخصی از اتباع احمد بصری به خصوصی پیج اینستاگرام «نقد احمد الحسن» آمد و گفت: «چرا نظام با وجود این‌که رهبرانقلاب دم از آزادی بیان می‌زند ولی افراد شاخص مومن به احمدالحسن را به بند کشیدند؟ افرادی مثل (ع.الف.ج) و (ع.ف) را زندانی کرده‌اند؟»

گفتم: اولا؛ زندانی کردن یا نکردن افراد این فرقه دلالت بر حقانیت یا عدم حقانیت فرقه نمی‌شود و باید آموزه‌ها و ادعاهای آن‌ها را بر اساس عقل و ثقلین سنجید که در این سایت «www.adyannet.com»  ده‌ها اشکال وارد شده است که ضاله بودن این فرقه واضح و مبرهن است.
ثانیا:  براساس آموزه‌های دین مبین اسلام و اصول قانون اساسی، این‌گونه فرقه‌ها ضاله شناخته شده و رسمیت ندارد از این‌رو در انجام امور مربوط به مذهب و مرام خویش و یا تبلیغ عقاید و اعتقادات خود آزادی ندارد و بسیاری از حقوق و امتیازاتی که در مورد سایر ادیان رسمی وجود دارد در مورد این فرقه وجود ندارد.[1]

ثالثا: براساس اصول اسلامی، انسانی و قانون اساسی، افراد این قبیل فرقه‌ها، علی رغم فساد عقیده و رسمیت نداشتن از یکسری حقوق مانند حق حیات، تأمین امنیت، شغل، مسکن، آموزش و پرورش رایگان، تأمین اجتماعی، دادخواهی، حق انتخاب وکیل و نظایر آن، برخوردارند.[2] و تا زمانی که مرتکب جرایم قانونی و اخلال در نظم و امنیت جامعه نشده‌اند و یا دست به توطئه چینی بر علیه مذهب و نظام اسلامی نشده‌اند، از حقوق فوق برخوردار می‌باشند. اما متاسفانه بعضی از این افراد که شما نام بردید در قضیه آشوب تربت حیدریه و بی‌نظمی در جامعه و انتشار آن در رسانه‌های بی‌گانه دست داشتند.
رابعا: این افراد بیش از 10 سال در کشور مشغول جذب افراد به این فرقه ضاله بودند که بازهم رافت اسلامی این حکومت را می‌رساند که شاید به اسلام ناب بازگردند.

پی‌نوشت:

[1]. حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران، سید محمد هاشمی، نشر دادگستر، ۱۳۷۸، صص ۱۹۳ – ۱۸۳.
[2]. همان.