احمد بصری (مدعی یمانی)  و اتباع او برای رسیدن به مقاصد خود دست به هرکاری می‌زنند تا خود و ادعاهایشان را اثبات کنند. تحریف، تقطیع، تدلیس و تأویل روایات کارهایی هستند که آن‌ها انجام می‌دهند. شخصی از اتباع احمد بصری در پیج اینستاگرام (نقد احمد الحسن به آدرس n_ahmadalhasan​) پیام داد: «برادر این حدیث را چه می‌گویید، آیا این حدیث را هم رد می‌کنید؟ "همانا او اولین قائم است که از میان ما اهل بیت قیام می‌ کند. برای شما حدیثی می خواند که تحملش نمی‌کنید."»[1] منظور از اولین قائم کیست؟ منظور همان وصی و فرستاده امام زمان (علیه‌السلام) است.

گفتم: برادر من باید حقیقتی را برای شما بازگو کنم. احمد و اتباعش سر شما کلاه گذاشته‌اند و تمام حدیث را نیاوردند، در این‌جا نیز تمام حدیث ذکر نشده است. قسمتی از این حدیث طولانی به این طریق است؛ «ابوالحسن بن عبدالله به نقل از ابن ابی یعفور می گوید: به محضر امام صادق(علیه السلام) رسیدم در حالی که چند نفر از اصحاب در نزد ایشان بودند. پس فرمود: ای پسر ابی یعفور! آیا قرآن خوانده‌ای؟ گفتم: بله این قرائت را خوانده‌ام. گفت من هم از همین قرائت سوال میپرسم نه از قرائت دیگر. گفتم: بله فدایت شوم.
چرا قرآن فرمود برای اینکه موسی حدیثی به قومش گفت که تحملش نکردند و بر او در شهر خروج کردند. پس کشتند و کشته شدند و آنان را کشت. و برای اینکه عیسی حدیثی برای قومش گفت که تحملش نکرده و بر او در تکریت خروج کردند. پس کشتند و کشته شدند و آنان را کشت. و این سخن خداوند است که فرمود: پس طایفه‌ای از بنی اسراییل ایمان آوردند و طایفه ‌ای کافر شدند. پس مومنان را بر دشمنانشان یاری دادیم و آنان پس از پیروزی آشکار شدند.
و همانا او اولین قائم است که از میان ما اهل بیت قیام می‌ کند. برای شما حدیثی می خواند که تحملش نمی‌کنید. پس بر او در منطقه دسکره [منطقه ای در عراق] خروج می‌ کنید. پس با او جنگ می‌ کنید و او با شما جنگ می‌ کند و شما را می‌کشد و این آخرین خروجی است که اتفاق می ‌افتد و سپس ای فرزند یعفور! خداوند جمع می کند اولین و آخرین را و سپس حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) می‌ آید... .»

همان‌طور که می‌بینید:
اولاً: امام صادق(علیه السلام) در مقام بیان سنت و بیان حدیث و خروج مردم در عصر حضرت موسی و عیسی(علیه السلام) بوده و در پی ذکر این دو سنت، به قائمی اشاره می‌کند که پیش از او هیچ قائمی از اهل بیت(علیه السلام) بر سنت قیام موسی و عیسی(علیه السلام) نبوده و او اولین نفر از میان دوازده قائم برحق است که بر اساس سنت موسی و عیسی(علیه السلام) حدیث (سخن تازه) می‌گوید و علیه‌اش خروج می ‌کنند. بنابراین؛ منظور از قائم مذکور در این روایت، امام دوازدهم(علیه السلام) است که پیش از ایشان در بین امامان معصوم(علیهم‌السلام) که همگی قائم بر حق بوده ‌اند، کسی بر اساس سنت موسی و عیسی(علیهماالسلام) مبتلا به چنین مساله‌ای نشده‌اند.

ثانیاً: بر اساس شهادت تاریخ، حضرت موسی و عیسی(علیه السلام) هیچ‌گاه جنگ و نبردی با دشمنان خود نداشته و این نقل برخلاف سیره آنان می ‌باشد.

ثالثاً: در بخش پایانی روایت، به عدم تکرار خروج و قیام اشاره کرده و بلافاصله به رجعت پیامبر(صل الله علیه و آله) تصریح می ‌فرماید. با این حساب، قائم دوم و سوم و... از اهل بیت(عهم السلام) معنایی نخواهد داشت زیرا روایت مذکور، خروج اولین قائم از اهل بیت(علیهم السلام) را همان آخرین خروج اهل بیت(علیهم السلام) دانسته ‌اند. بنابراین در عبارت اولین قائم، عدد مفهوم نداشته و او همان امام دوازدهم(علیه‌السلام) می‌باشد که از او به عنوان آخرین خروج کننده از اهل بیت(علیهم السلام) یاد شده است.[2]

پی‌نوشت:

[1]. بحارالانوار، علامه مجلسی، دار احیاءالتراث، بیروت، ج7، ص 284.
[2]. مقاله‌ای از آقای علی محمدی هوشیار.