ابن‌کثیر با سکوت خود امام و مجتهد بودن یزید را تایید می‌کند. او ضمن نقل قول کلام ابوالخیر قزوینی مبنی بر امام و مجتهد بودن یزید، هیچ کلامی در رد این سخن، بیان نمی‌کند.
«احمد بن اسماعیل... ابوالخیر قزوینی الشافعی الکبیر... و جلس فی یوم عاشوراء، فقیل له: العن یزید بن معاویه، فقال: ذاک امام مجتهد، فرماه الناس بالاجر ثم هرب الی قزوین.»
احمد بن اسماعیل، ابوالخیر قزوینی، عالم بزرگ شافعی در مراسم روز عاشورا حضور داشت. در حضور او به معاویه لعنت فرستاده شد، او گفت: یزید امام مجتهد بوده است. مردم او را با آجر زده و او به قزوین گریخت.
ابن‌کثیر، ابوالفداء، البدایه و النهایه، بیروت، دار احیاء التراث العربی،  1408 ه، ج 13، ص 9.
مقاله: «جعل اصطلاح اجتهاد؛ سرپوشی بر تاویلات»
این عکس برای «تأیید امام و مجتهد بودن یزید توسط ابن کثیر» می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد.