پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ هرچند بهائیان امروزه تلاش دارند تا نقش استعمار را در حمایت از پیشوایان خود را انکار کنند، اما نویسندگان سرشناس بهائی، به حمایت بی‌دریغ استعمار از رهبران بهائیت اعتراف کرده‌اند. از جمله‌ی این حمایت‌ها را می‌توان در دخالت مستقیم امپراطوری روس تزار در نجات پیامبرخوانده‌ی بهائی از رسیدن به سزای آشوب‌هایش در ایران برشمرد که ابوالفضل گلپایگانی (مبلّغ سرشناس بهائیت)، این‌گونه به آن اشاره کرده است: «و عدالتی که از دولت قویّه‌ی بهیه‌ی روسیه (اطال الله ذیلها مِن المغرب إلی المشرق و مِن الشمال إلی الجنوب) در این محاکمه (بهاء) ظاهر شده، شایسته ثبت در تواریخ و سزاوار مذاکره در انجمن دوستان در جمیع دیار و بلدان (: شهرها) است. و جمیع دوستان به دعای دوام عمر و دولت و ازدیاد حشمت و شوکت أعلی‌حضرت امپراطور عظیم الکسندر سوم و اولیای دولت قوی شوکتش اشتغال ورزند؛ زیرا در الواح منیعه که در این اوقات از أرض مقدس عنایت و ارسال رفته، می‌فرمایند: به پاس وفایی که همواره امر حضرت مالک‌الوری به حفظ و مراعات آن تعلق یافته، باید این طائفه مظلومه، ابداً این حمایت و عدالت دولت بهیه‌ی روسیه را از نظر محو ننمایند و پیوسته تأیید و تسدید حضرت امپراطور أعظم و جنرال أکرم را از خداوند جلّ جلاله مسئلت نمایند. چه، این اول عدالتی و نخست حمایتی است که در عالم از عدل این خسرو بزرگ و پادشاه نامدار نسبت به این طایفه (بهائیت)، ظهور یافته و شرّ خصم قوی را از مشتی مظلوم رفع فرموده».[2]
اما به راستی امپراطوری روس تزار که با جنگ و کشتار، بسیاری از أراضی ایران را اشغال نمود و نماد دولت ظالم عصر خود به شمار می‌رفته، چرا دلسوز چند تبعه‌ی ایرانی‌تبار و مخالف حکومت ایران می‌شود؟! از طرفی کدامیک از پیامبران الهی دعاگوی ظالمین بوده‌اند که پیشوایان بهائی، دعاگویی دولت جهان‌خوار عصر خود می‌کردند؟![3] همچنین آیا انکار نقش روس و یا محدود جلوه دادن آن توسط بهائیان کنونی، به معنای زیر پای نهادن فرمان پیشوایان بهائی در اعلام علنی حمایت روس‌ها از آن‌ها نیست؟! با این حال، بهائیان چگونه می‌توانند حقیقت ارتباط بهائیت با استعمار را تهمت علمای شیعه به پیشوایانشان، در صدسال اخیر معرفی کنند؟!

پی‌نوشت:
[1]. ترجمه: خداوند سایه‌اش را از مغرب تا مشرق و از شمال تا جنوب دراز کند.
[2]. عزیزالله سلیمانی، مصابیح هدایت، تهران: لجنه‌ی ملّی مطبوعات امری، 109 بدیع، ج 2، ص 282.
[3]. همچنان که خدای تعالی در قرآن فرموده است: «وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ [هود/113]؛ و بر ظالمان تکیه ننمایید، که موجب می‌شود آتش شما را فرا گیرد؛ و در آن حال، هیچ ولیّ و سرپرستی جز خدا نخواهید داشت؛ و یاری نمی‌شوید».