وقوف در عرفات از جمله اعمال واجب در حج است و بر هر حاجی لازم است تا در روز نهم ذی الحجه از اذان ظهر تا غروب آفتاب در عرفات وقوف داشته باشد. اذکار و دعاهای وارد در این روز بسیار است که برای اطلاع از آن‌ها می‌توان به کتب مربوطه مراجعه کرد. اما از جمله سنت‌های این روز تلبیه گفتن است که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و اصحابشان این عمل را انجام می‌دادند.
احمد بن حنبل از امامان اهل سنت نقل می‌کند: « سعید بن جبیر می‌گوید: روز عرفه نزد عبدالله بن‌عباس آمدم، وی مشغول خوردن انار بود. عبدالله بن عباس از خاطرات خود با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل می‌کرد و با اشاره به سیره و روش پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در این روز گفت: پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در عرفات افطار می‌کردند. عبدالله بن عباس در ادامه گفت: لعنت خدا بر فلانی باد (منظور معاویه)، یکی از بزرگ‌ترین روزهای حج نیز از دستبرد آنان در امان نماند. تلبیه زینت روز عرفه است، اما آنان با جلوگیری از گفتن تلبیه، زینت این روز را از بین بردند.[1]

پی‌نوشت:

[1]. احمد بن‌حنبل، المسند، دار صادر بیروت، ج1، ص217