احمد بن حنبل پیشوای یکی از مذاهب فقهی اسلامی است، نمونه‌ای از کارهای وی که خلاف دستورات قرآن مجید است را در این مختصر متذکر شویم و این موضوع بر همگان آشکار می‌شود که هر کس از کسانی‌که در خلاف مسیر عبودیت باشند، تبعیت کند، راهی جز گمراهی و ضلالت را انتخاب نکرده است.
علی بن یونس بیاضی عاملی می‌نویسد: «صالح به پدرش (احمد بن حنبل) می‌گوید: چرا یزید را لعن نمی‌کنی؟ احمد در جواب می‌گوید: کِی دیدی من کسی را لعن کنم؟
پسر خطاب به پدر می‌گوید: آیا کسی را که خداوند در کتابش لعن کرده است، لعن نمی‌کنی؟ احمد گفت: در کجای قرآن یزید لعن شده است؟ صالح در جواب پدر این آیه شریفه را خواند: «فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِن تَوَلَّيْتُمْ أَن تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْحَامَكُمْ , أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَأَعْمَىٰ أَبْصَارَهُمْ.[محمد/22-23] پس [اى منافقان!] آيا اميد بستيد كه چون [از خدا] برگشتيد [يا سرپرست مردم شديد] در [روى‌] زمين فساد كنيد و خويشاوندی‌هاى خود را از هم بگسليد؟ اينان همان كسانند كه خدا آنان را لعنت نموده و [گوش دل‌] ايشان را ناشنوا و چشم‌هايشان را نابينا كرده است» و در ادامه گفت: آیا قطع پیوند خویشاوندی، بزرگ‌تر از قتل وجود دارد؟[1]

پی‌نوشت:

[1]. علی بن یونس عاملی، الصراط المستقیم الی مستحقی التقدیم، ناشر: المکتبه المرتضویه لاحیاء الاثار الجعفریه، ج3، ص223