لعن بدعت‌گذاران
احمد بن حنبل پیشوای یکی از مذاهب فقهی اسلامی است، نمونه‌ای از کارهای وی که خلاف دستورات قرآن است این است که وی حاضر به لعن کسانیکه قرآن آنها را لعن می‌کند نشد، که این موضوع بر همگان آشکار می‌شود که هر کس از کسانیکه در خلاف مسیر بودیت باشند، تبعیت کند، راهی جز گمراهی و ضلالت را انتخاب نکرده است.
مبلّغ بهائی پس از نقل روایتی که مسلمانان را به سبّ و لعن بدعت‌گذاران امر می‌نمود، انتساب چنین سخنی به پیامبر اسلام را غلط دانست. در پاسخ می‌گوییم: با ملاحظه‌ی منابع اسلامی درخواهیم یافت که پیشوایان اسلام، از دشنام بسیار نهی کرده‌اند. بنابراین منظور از سبّ و لعن که در قرآن نیز به کار رفته طلب عذاب و ناکامی برای دشمنان دین است.