بیشتر بزرگان و علمای اهل سنت بر ولادت حضرت مهدی در سال 255 هجری و آغاز غیبتش در سال 260 هجری صراحت دارند، از باب نمونه مسعودی شافعی صاحب مروج الذهب، یکی از بزرگان شافعی مذهب در کتاب «مروج الذّهب» تصریح به ولادت حضرت مهدی کرده است: «در سال 260 هجری ابومحمد حسن بن علی... در زمان خلافت معتمد و در سن 29 سالگی از دنیا رفت. او پدر مهدی منتظر است که امام دوازدهم از دیدگاه مذهب دوازده امامی به‌شمار می‌رود.»[1]
اما در این میان، گروهی از شبهه‌گران وهّابی با عبارات و ترفندهای گوناگون کوشیده‌اند، در اصل این‌که اساساً امام عسکری (علیه‌السّلام) فرزندی داشته که غیبت نموده باشد یا خیر، تشکیک کنند؛ از باب نمونه ابن‌تیمیه حرّانی، تئوریسین فکری وهّابیت می‌گوید: «محمد بن جریر طبری و دیگر علمای علم تاریخ و انساب گفته‌اند: حسن بن علی عسکری (علیهماالسّلام) فرزندی نداشته و اولادی هم از خود باقی نگذارده، امّا امامیه (شیعیان) می‌پندارند که او فرزند داشته و مدعیند او در خردسالی داخل سرداب سامرا شده و در آن‌جا غیب گردیده است... .»[2]

در پاسخ می‌گوییم:
ابن‌تیمیه که دروغ‌گویی و اتهام را دیانت خود قرار داده و پروایی از آن ندارد، این‌جا نیز دروغ دیگری به تاریخ طبری، نسبت داده است؛ در حالی‌که چنین مطلبی در این کتاب وجود ندارد؛ در بررسی دقیق کتاب تاریخ طبری می‌بینیم تنها یک‌بار کلمه «العسکری» درباره «ابراهیم بن مهران النصرانی العسکری» آمده که به خوبی روشن است، هیچ ارتباطی با موضوع بحث ندارد. هم‌چنین عبارت «لم یکن له نسل و لا عقب» که گویای انکار فرزند برای امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) است نیز در هیچ جای کتاب طبری نیامده است.

پی‌نوشت:

[1]. «الإمام الثّانی عشر و فی سنة ستّین و مائتین قبض أبو محمّد الحسن بن علیّ بن محمّد بن علیّ بن موسی بن جعفر بن محمّد بن علیّ بن الحسین بن علیّ بن أبی طالب علیهم السّلام) فی خلافة المعتمد، و هو ابن تسع و عشرین سنة، و هو أبو المهدیّ المنتظر، و الإمام الثّانی عشر عند القطعیّة من الإمامیّة.» مروج الذّهب، أبو الحسن علی بن الحسین بن علی المسعودی، دارالنشر، ج 2، ص 124.
[2]. «قد ذکر محمّد بن جریر الطبریّ و غیرهما من أهل العلم بالأنساب و التواریخ أنّ الحسن بن علیّ العسکری لم یکن له نسل و لا عقب والامامیّة الّذین یزعمون أنّه کان له ولد یدّعون أنّه دخل السّرداب بسامرا و هو صغیر... .» منهاج السنة النبویة، ابن‌تیمیه، مؤسسة قرطبة، مصر، ج 4، ص 87. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.