از شاخصه‌های فرقه‌ی وهابیت به پیروی از سرکرده و سردمدار خود، «ابن‌تیمیه حرّانی» به کارگیری کلمات و عبارات تند، زشت و اهانت‌آمیز نسبت به اهل‌بیت (علیهم السّلام) و شیعیان است؛ چنان که گویا فرهنگ استدلال و احترام به نظر مخالف، جایی نزد او و پیروانش ندارد. ابن‌تیمیه و پیروانش در موضوع عزاداری سید‌الشهداء (علیه السّلام) نیز تعبیرات زشت و زننده‌ای به کار برده‌اند؛ چنان که او می‌گوید: «شیطان به سبب کشته شدن امام حسین (علیه السّلام) دو بدعت در میان مردم رواج داده؛ یکی بدعت محزون شدن، گریه کردن و نوحه‌سرایی برای امام حسین (علیه السّلام) در روز عاشورا و دیگری بدعت شادی و خوشحالی که اهل‌سنت در این روز دارند.»[1]

این در حالی است که عمر بن خطّاب که بیشترین روایات در منع عزاداری از او سرچشمه می‌گیرد و گویا اوست که در بسیاری از موارد با وجود آن که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) حاضر است و هیچ منع و نهیی از مسلمانان نمی‌کند، امّا این عمر بن خطّاب است که در محضر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) از عزاداری زنان نهی می‌کند و گویا اوست که باید شریعت اسلام را به آن حضرت و دیگران یادآور شود.

حال ببینیم همو در جایی دیگر خود، مروّج و مبلّغ  عزاداری برای یار دیرین خود می‌گردد؛ حاکم نیشابوری د مستدرک می‌گوید: «به عمر بن خطّاب گفته شد: زنانی از بنی مغیره در خانه خالد بن ولید اجتماع کرده و گریه می‌کنند؛ از این اکراه داریم که موجب اذیت تو گردد؛ اگر ممکن است آنها را از این کار نهی کن! عمر گفت: مادامی که به فریاد و ضربه به خود نیانجامد، چه اشکالی دارد آنان مقداری اشک بریزند؟.»[2] صاحب اغانی در همین مورد می‌افزاید: «ابوبکر هذلی گوید: عمر بن خطاب شنید که زنان بنی مخزوم در سوگ خالد بن ولید گریه می‌کنند، او هم برای خالد گریست و گفت: باید به زنان بنی مخزوم گفت در عزای ابوسلیمان (خالد بن ولید) هر چه خواستند انجام دهند که کار ناشایستی انجام نداده‌اند و بر مثل او باید گریه کنندگان بگریند.»[3]

پی‌نوشت:

[1]. «و صار الشّیطان بسبب قتل الحسین رضی الله عنه یحدث للنّاس بدعتین بدعة الحزن و النّوح یوم عاشوراء... و کذلک بدعة السّرور و الفرح.» منهاج السنة النبویة، ابن‌تیمیه حرّانی، مؤسسة قرطبة، مصر، ج 4، ص 554.
[2]. «... قیل لعمر بن الخطّاب أنّ نسوة من نبی المغیرة قد إجتمعن فی دار خالد بن الولید یبکین و إنّا نکرة أن یؤذینک فلو نهیتهنّ فقال عمر ما علیهنّ أن یهرقن من دموعهنّ سجلا أو سجلین... .» المستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، دار الکتب العلمیة، بیروت، ج 3، ص 336. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[3]. عن أبی بکر الهذلی قال سمع عمر بن الخطّاب نساء بنی مخزوم یبکین علی خالد بن الولید فبکی و قال لیقل نساء بنی مخزوم فی أبی سلیمان ما شئن فإنّهنّ لا یکذبن و علی مثل أبی سلیمان تبکی البواکی.» الأغانی، أبوالفرج الأصبهانی، دارالفکر للطباعة و النشر، لبنان، ج 22، ص 98.