صحابه در نزد نزد اهل سنت جایگاه بس ویژه‌ای دارند و آزردن ایشان به نوعی توهین و جسارت به مقام ایشان محسوب می‌شود. خصوصا اینکه رنجش  و آزردگی ایشان از اقداماتی باشد که مربوط به نادیده گرفتن و عدم تکریم سیره و سنت رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) باشد. زیرا آنان به جهت اُنس با پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) شاید بی‌مهری به آن حضرت را بیشتر از سایرین لمس می‌کردند و بر این عقیده بودند که این اقدام سنت و سیره نبوی را رفته رفته به دست فراموشی خواهد سپرد.
ذهبی عالم رجال اهل حدیث و مورد قبول وهابیت می‌گوید:« من بر این عقیده‌ام که عمر این‌چنین بود که همواره می‌گفت: روایات نقل شده از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) را کم کنید و به خاطر سخن وی بسیاری از صحابه رنجیده خاطر گشتند و به طور کلی این مذهب و سنّت عمر و غیر او بود» [1]

پی‌نوشت:
[1]. ذهبی، سیر اعلام النبلاء، موسسه الرساله، بیروت1413، ج2، ص601