حضرت علی (علیه السلام) در بین سلفیه مقامی بالا دارد. حضرت علی جزء خلفای راشدین و عشره مبشره است. بنا بر اعتقاد سلفیه هر کس به صحابه توهین کند اهل بدعت، بلکه کافر است. با این اوصاف قطعاً باید ابن تیمیه اهل بدعت و کافر باشد، زیرا او معتقد است که امام علی در 17 مورد اشتباه کرده است، که این اشتباه مخالف صریح قرآن بوده است. وی هم‌چنین می‌گوید: «علی (علیه السلام) پیوسته به‌دنبال ریاست بود و بارها برای ریاست، نه دیانت جنگید ولی به آن نرسید. او سخت به ریاست علاقه داشت.»[الدرر الکامنه، ص94]
با وجود توهین‌های ابن تیمیه به امام علی (علیه السلام) که هم صحابی پیامبر (صلی الله علیه و آله) و هم خلیفه راشدین و هم جزء عشره مبشره است، باید ابن تیمیه از دیدگاه سلفیه مورد طعن قرار می‌گرفت، ولی متأسفانه نه‌تنها مورد بی‌مهری قرار نگرفت، بلکه لقب «شیخ الاسلام» نیز به او اهداء شد.
این‌جاست که در اعتقادات سلفیت شک می‌کنی که چگونه هنگامی فردی به ابوبکر یا عمر توهین کند، کافر است. ولی توهین کننده به علی (علیه السلام) ملقب به «شیخ الاسلام» می‌شود.

پی‌نوشت:

ابن حجر عسقلانی، الدرر الکامنه فی اعیان الماه الثامنه، بیروت، دارالکتب العلمیه، ص94 به نقل از سید کمال حیدری، وهابیت استمرار فکر امویان، ص35.