پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ کانال‌های تلگرامی بهائیت، در بیان جایگاه پیامبرخوانده‌ی فرقه‌ی خود نزد اندیشمندان جهان، به نقل گوشه‌ای از نامه‌ی تولستوی (نویسنده‌ی معروف) به برتراندراسل (فیلسوف معروف) پرداختند. هم‌چنان که در بخشی از این نامه آمده: «...کلید حل مشکلات عالم در دست زندانی زندان عکا (حسینعلی نوری) ست...».(کانال‌های تلگرامی بهائیت)
اما جدای از این‌که تشکیلات بهائی برای وجود خارجی این نامه سندی ارائه نکرده و صرفا به ابراز ادعا بسنده نموده، به راستی کلید حل مشکلات عالم، چگونه می‌تواند در دست حسینعلی نوری باشد؟!
حسینعلی نوری که حتی نتوانست مشکلات میان خود و برادرش را حل کند و سال‌های پی‌در‌پی، در جنگ و ستیز با او بود؟! هم‌چنان که القاب و تهمت‌هایی بسیار زننده نثار او ساخت!(بدیع، صص 379-312-110)
آری؛ همان‌گونه که جناب عبدالبهاء نیز بدان اعتراف کرده: «انصاف باید داشت؛ از نفسی که در تریبت اولاد و عیال و آل عاجز مانده، چگونه امید تربیت اهل آفاق نماییم و آیا در این قضیه ذرّه‌ای شبهه و تردید است؟ لا والله».(مکاتیب، ج 2، ص 182)

پی‌نوشت:
حسینعلی نوری، بدیع، (در جواب اسئله‌ی قاضی)، چاپ سنگی از روی نسخه‌ی خطی، کاتب حرف الزاء، ربیع الأول.
عباس افندی، مکاتیب، مصر: فرج‌الله زکی الکردی، 1330 ق.