پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ قانون جذب یک پندار خرافی است که نیروی الهی را به ذهن انسان نسبت می‌دهد و آن‌چه را که انسان می‌تواند در ارتباط با خداوند و ایمان و عبودیت به دست آورد، به تجسم و احساس رسیدن به آرزوها و رویاها مربوط می‌سازد. قانون جذب با کنارگذاشتن یاد معاد و این‌که حقیقت خواسته‌های انسان در قیامت تحقق خواهد یافت، همه چیز را به دنیا محدود می‌کند و می‌خواهد بهشت زمینی را برای انسان بسازد آن هم با تکیه بر نیروی ذهن و غرق شدن در رویاها و آرزوها.
از منظر الهی شکست‌ها و پیروزی‌های زندگی همه برای این است که خدا را بشناسیم و دست قدرت او را در امور زندگی ببینیم. ما به شکست نیاز داریم تا ناتوانی‌های خود را و بی‌ارزش بودن دنیا را درک کنیم و به پیروزی نیازمندیم تا لطف الهی را تجربه کنیم و شکر گذارش باشیم. هر کدام از شکست یا پیروزی که در زندگی ما مستمر و یک‌نواخت شود، اثر خود را از دست خواهد داد و به همین علت خداوند شکست‌ها و پیروزی‌ها را پشت سر هم می‌آورد و موفقیت‌ها را بین مردم می‌گرداند، تا اوضاع دگرگون شود و غفلت در ذهن و دل  مردم ریشه نگیرد.
پی‌نوشت:
نگاهی متفاوت به قانون جذب، مظاهری سیف، 1395، صهبای یقین، قم.