پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ نژادپرستی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین موانع رشد و تکامل اجتماعی است. جوامع نژادپرست همواره از درون دچار پوسیدگی بوده و هستند. متأسفانه در جامعه‌ی ما نیز کسانی وجود دارند که با وقاحتِ تمام خود را از نژاد خالص آریایی؟! دانسته و از این بابت خویشتن را برتر و والاتر از دیگران می‌پندارند. این نابخردان، بیش از همه قوم عرب و یا قوم ترک و ... را مورد توهین و ناسزاگویی قرار می‌دهند، گویی دیگران به خاطر رفتار عده‌ای معدود در برهه‌ای خاص، برای همیشه‌ی تاریخ محکوم اند! برخی از این باستانگرایان نژادپرست به قدری در نادانی فرو رفته‌اند که حتی اعتقاد به اسلام را «عرب پرستی» می‌خوانند. چه اینکه اولاً درک نکرده‌اند که اسلام فراتر از نژاد و ملیت است، و در ثانی اگر قرار است کسی «عرب پرست» باشد، این نیاکان زرتشتِ پاک بودند که با تمام وجود قوم عرب را برتر از هم‌وطنان خود می‌پنداشتند! 
فریدون یکی از پادشاهان پیشدادی ایران، همان کسی است که ایران زمین را از شرّ ضحاک اهریمنی نجات داد. در شاهنامه فردوسی و دیگر متون تاریخی و اسطوره‌ای، درباره‌ی فریدون آمده است که وی سه پسر به نام‌های سلم و تور و ایرج داشت. هنگامی که پسرانش به سن جوانی رسیدند، خواست سه همسر نیکوسرشت و بافرهنگ از خاندانی نجیب و خردمند برای آنان بیابد، وی نزدیکان و معتمدین خود را مأمور یافتن چنین دخترانی نمود. آنان نیز به جستجو پرداختند و در ایران‌زمین چنین دخترانی نیافتند! لذا به دیگر نقاط زمین رفتند و در نهایت، در سرزمین یَمَن، در خانه‌ی پادشاه عرب چنین دخترانی را یافتند و فریدون نیز لیاقت و فرهنگ و سزاواریِ این دختران را به فرزندانش گوشزد نمود و پس از گذر روزها، پسران فریدون با دختران شاه عرب ازدواج کردند[1]. روشن است که فریدون پسر آبتین، دخترانی از خاندان شاه عرب را بر هم‌وطنان خود ترجیح داد. وی لیاقتی که در خاندان عرب دید، در خاندان‌های ایرانی ندید... و این‌گونه آیا می‌توان وی را «عرب پرست» نامید؟!
گذشته از آنچه گفته شد، باید دانست که بنابر اعتراف متون کهن عصر ساسانی، زرتشت نیز از نسل فریدون بود. این گفتاری است که موبدان زرتشتی در عصر ساسانی به روشنی بر آن صحه گذاشتند! نسب نامه زرتشت بنا به گفته‌ی موبد جهانگیر اوشیدری چنین است که وی (زرتشت) از طرف پدر از نسل منوچهر پسر ایرج پسر فریدون بود و از طرف مادر نیز از نوادگان فریدون شمرده می‌شد[2]. ابراهیم پورداود (پدر اوستاشناسی ایران) نیز گفته‌اند که در سنت، زرتشت از خاندان فریدون پسر آبتین دانسته شده است . فریدون در اوستا به صورتِ Thraetaona و پدرش نیز به صورتِ Athwya  خوانده شده است[3]. و ذبیح الله صفا در «تاریخ ادبیات ایران»، همین گفتار (که زرتشت از نسل فریدون است) را تأیید کرد[4]. از متون کهن نیز می‌توان مواردی بسیار نام برد، از جمله کتاب «ویزیدگی‌های زادسپرم» از متون پهلوی که اذعان داشته است، زرتشت از نسل فریدون بود[5].

پی‌نوشت:

[1]. بنگرید به «باستانگرایان و فریدونِ عرب‌پرست !!!»
[2]. موبد جهانگیر اوشیدری، دانشنامه ی مزدیسنا، تهران: نشر مرکز، ۱۳۸۹. ص 32
[3]. ابراهیم پورداود، گاتها کهن ترین بخش اوستا، تهران: انتشارات اساطیر، 1378. ص 393
[4]. ذبيح الله صفا، تاريخ ادبيات در ايران‏، تهران: انتشارات فردوس‏. 1378. ج ‏3، بخش‏ 1، ص 436
[5]. ویزیدگی‌های زادسپرم، ترجمه محمدتقی راشد محصل، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 1385. ص55-56