پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ موبدان زرتشتی در گذر تاریخ، زشت‌ترین تهمت‌ها و فحاشی‌ها را علیه پیامبران الهی، به ویژه انبیاء ادیان ابراهیمی انجام داده‌اند. از ناسزاگویی به حضرت ابراهیم (علیه السلام) گرفته تا حضرت عیسی (علیه السلام) و حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) و دیگر پیامبران، آنچنانکه این بزرگواران در مکتوبات موبدان زرتشتی به صراحت پیامبرانی شیطانی نامیده شده‌اند.[1] گذشته از این مسئله، در نگاه فقه زرتشتی، بر اساس متن پهلوی اِمید اشَوَهیشتان (که در قرن چهارم هجری توسط موبد بزرگ زرتشتیان نوشته شده است)، اگر یک زرتشتی، مسلمان شود و دیگر به دین سابقش بازنگردد (یعنی اگر مرتد شود)، جان و مالش مباح خواهد بود، یعنی اعدام شده؛ و زرتشتیان حق دارند اموالش را به زور مالک شوند.[2]


روشن است که دین زرتشتی برای ارتداد چه حکمی در نظر گرفته است.

پی‌نوشت:

[1]. بنگرید به مقاله «توهین‌ گاتها به پیامبران الهی» و «توهین‌ها و فحاشی‌های موبدان زرتشتی به پیامبران ادیان ابراهیمی»
[2]. روایت اِمید اشَوَهیشتان، ترجمه و پژوهش دکتر نزهت صفای اصفهان، تهران، نشر مرکز، 1376، ص 169