متنی که در توجیه تکفیر معصومعلیشاه نوشته‌اید سراپا احساسی است. هیچ سند و مدرکی در آن ارائه نداده‌اید که شرعاً بتوان حکم به کفر کسی کرد. اشعار و غزلیات اغلب شعرا پر است از اصطلاحات و تعبیرات و تمثیلات و استعارات. حمل آنها بر کفرگویی، ناشی از قلّت سواد یا قصور فهم است. سخن عارفان ظاهری دارد و باطنی. تا باطن آن را نفهمیده‌اید حکم به کفر گوینده نکنید. نامه‌های منسوب به سید بزرگوار بحرالعلوم و دیگران نیز بسا جعلی باشند. بلکه در منابع دیگر که مطلع هستید آمده که سید بحرالعلوم از تکفیر نورعلیشاه اباء داشت و او را مورد لطف و تفقد قرار داد. آری، متاسفانه قلم در دست دشمن است. هرچه بخواهید می‌نویسید، غافل از آنکه خدای‌سبحان "یومَ تُبلَی السّرائر" باطن شما و باطن شهیدان مظلوم معصومعلیشاه و نورعلیشاه و دیگر شهدای صوفیه را برملا خواهد ساخت. و بدانید که در حدیث نبوی(ص) نیز آمده که "سنگین‌ترین گناه نزد خدا، ریختن خون ناحق است". تعصب شما به آقامحمدعلی بهبهانی و هر فقیه دیگر، همچون تعصب کاتولیک‌های افراطی به کشیشان قرون وُسطی' است که هرچه می‌کردند درست و قابل توجیه بود. حتی حکم اعدام گالیله و دیگران... و لا تحسبنّ الذین قُتلوا فی سبیل الله امواتا، بل هم احیاء عند ربهم یُرزَقون. حیات و شهادت برای عاشق علی و آل‌علی، یکی‌ست. معصومعلی‌شاه و هر شهید دیگر زنده است به حکم قرآن. واللهُ احکمُ الحاکمین.