در ذیل بحث معرفت شیعه یا همان رکن رابع، از مقامات عالیه ای بحث میشود که افرادی مانند سلمان (ع) ، ابالفضل (ع) یا زینب کبری (س) در آن مراتب قرار دارند. و آن مراتب را به چهار رتبه: نقباء کلی، نجباء کلی، نقباء جزئی و نجباء جزئی تقسیم میکنند. برای خواندن ادله مربوطه به جلد چهارم ارشاد العوام مراجعه شود و ما نیز در آینده به این موضوع خواهیم پرداخت. اما در این پست به اتهامی میپردازیم که بعضا خود شیخیه نیز به آن گرفتار شده و منحرف شده اند. به عقیده مرحوم کرمانی اع نقبا و نجبا اسماء امام هستند و حال که امام غایب است نام های ایشان هم باید غایب باشد، و اینکه در زمان غیبت هر که خود ادعای نقابت و نجابت کند و یا به دیگری نسبت دهد کاذب است. چنانکه بعضی از شیخیه این نسبت را به مشایخ خود داده اند و ایشان هر کدام در زمان خود تبری کرده و قائل به آن را لعن کرده اند. چنانکه خود مرحوم کرمانی اع در کتاب چهارفصل میفرماید: بعضی از شما مرا رکن رابع می دانید و مشایخ را رکن رابع می دانید اگر مراد شما آن باشد که من گفته ام و نوشته ام و اعتقاد دارم، چند احتمال دارد، اگر مقصود آن باشد که علمای شیعه قاطبهً سلف و خلفِ ایشان رکن رابعند از ایمان – یعنی  رکن  اول  معرفت خداست و رکن دوم  نبوت است و رکن سوم معرفت ائمه سلام الله علیهم و رکن چهارم معرفت علمای شیعه برای تقلید و اخذ مسائل – این اختصاصی به من و مشایخ من ندارد، همۀ علما رکن رابع ایمانند، و اجماعی علماست که بعد از امام مردم یا  مجتهدند و فقیهند یا  مقلد و اخذ کنندۀ  از ایشان و برای کسی که فقیه نیست واجب است که فقیهی را بشناسد و تقلید کند، این دین من است، شاهد به غایب برساند، و اگر مقصود از رکن رابع نقیب و نجیب است به طورهایی که وصف شده است در اخبار و در بعضی از کتابها نوشته ام و مرا کسی از شما نقیب بگوید یا نجیب از او و الله العلی العظیم که بیزارم، و ملعون است او، چرا که غلوّ است در شأن من، و والله من قابل آن مقامات نیستم و هرگز بر زبان من و بر قلم من و بر خاطر من جاری  نشده  است، و  خدا  مرا  لعنت کند اگر چنین ادعائی کرده باشم یا داشته باشم، و روز قیامت مخاصمه میکنم با کسی که این نسبت عظیم را به من بدهد و او ملعون و فاسق است در نزد من، و اگر نسبت به سید مرحوم و شیخ مرحوم می گویند و الله العلی الغالب که من از سید مرحوم با نهایت  محرمیت به ایشان چنین  ادعائی نشنیدم، و هرکس نسبت نقابت یا نجابت به ایشان دهد خداوند او را به جمیع لعنتهای خود لعن نماید، و ایشان از آن بیزارند، چنانکه در حیات ایشان بعضی این نسبتها می دادند به ایشان و ایشان تبری می فرمودند، و نقبا و نجبا در زمان غیبت محجوبند چنانکه امام ایشان محجوب است، و هرکس بگوید من ایشان را می شناسم دروغ گفته است.