با سلام و ادب تشکر از حضرتعالی به نکات خوبی اشاره فرمودید. از میان سه دلیلی که برای قلع وقمع صوفیان بر شمردید، یک دلیل بیرون میاد که حضور علمای شیعه‌ست. شاید با طرح این موضوع که فرمودید (علمای که از جبل آمل [جبل عامل صحیح است] و ... آمده بودند، علیه تصوف بودند) قصد دارید مطلب را به دخالت بیگانگان مرتبط سازید و طوری جو را بسازید که یک سری خارجی بر علیه بی گناهان و مظلومان داخلی اقدامی انجام داده اند. اگر منظور جنابتان این بوده، باید مستحضر باشید که اسلام عزیز و خصوصاٌ مباحث مذهبی و عقیدتی در حدود و مرزهای جغرافیایی و قلمروهای حکومتی محدود و محصور نیست. عالم دینی جامع الشرایط به حکم صریح امام زمان ارواحنا فداه، حاکم اسلامی و محل رجوع مردم در عصر و زمان غیبت است و طبعاً علمای شیعه خطر صوفیه را درک کرده و فتاوایی را صادر نموده اند. واگر منظور شما غیر از این بود، از زیاده‌گویی عذرخواهی می‌کنم. بحث فوق درباره‌ی مذهب صوفیان بود که ایشان در عصر ما بصورت یداً به ید و معنعن خود را به معصوم رسانیده و داعیه‌ی تشیع دارند، در حالیکه همه چیز از منابع خودشان بر ضد خود ایشان است! آیا جنابتان این مطلب را منکر می‌شوید که غزالی و خواجه عبدالله انصاری و جنید بغدادی و هجویری و قشیری و ... بسیاری دیگر از بزرگان ایشان بر خلاف ادعایشان مذهب عامه داشته‌اند؟! اما در پاسخ به فرمایشتان که فرمودید: (راستی، چرا امام راحل از ابن عربی تعریف می کند...؟) باید عرض کنم که آیا صرف تعریف از شخص، تایید او به شمار می آید؟ حتماً شنیده‌اید یا در تاریخ مطالعه نموده‌اید که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرزندان اسیر شده‌ی حاتم طایی که کافر بوده را به خاطر خوش‌نامی پدرشان در عطا و بخشش، آزاد نمود. شما را به خدا، آیا این روش پیامبر که تعریف از منش بذل و بخشش حاتم طایی بوده، تایید مذهب او نیز می‌شود؟! عیناً همین جریان در رابطه با ابن عربی و سایر اعلام صوفیه نیز مطرح است. بزرگداشت سعدی و مولوی در راستای بزرگداشت شعر و ادب فارسی است و بس! والا مذهب و مرام ایشان امری است که خود در پیش خدای احد و واحد، پاسخگو خواهند بود. بار دیگر از حضورتان تشکر می‌کنم.