پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ رسانه‌های بهائی مدعی شدند در تاریخ 30 مارس برابر با دهم فروردین 1402، جنازه یکی از بهائیان بخاطر امتناع از پرداخت هزینه قبر، بدون اجازه خانواده‌اش در مکان دیگری (قبرستان خاوران) در حوالی تهران دفن شده است. تشکیلات بهائیت با معرفی کادر آرامستان تهران به عنوان مأمور اطلاعات، مدعی شده که درخواست پرداخت هزینه قبر و دفن، از خانواده بهائی دیگری هم تقاضا شده است!

از این‌رو سیمین فهندژ، نماینده تشکیلات جهانی بهائیت (BIC) در سازمان ملل گفت: «مگر پیکر بی‌جان چه تهدیدی برای حکومت ایران است که توجیه‌گر این ظلم بر بهائیان باشد... اقدامات غیرانسانی حکومت ایران حد و مرزی ندارد، حتی مرده‌ها نیز مستثنی نیستند... بر مبنای اصول و عقاید، چنین اقداماتی برای بهائیان قابل پذیرش نیست.»[1]

سازمان بهائیت در رابطه با پیشینه قبرستان بهائیان تهران نیز افزود: «آرامستان قبلی بهائیان تهران، محوطه‌ای زیبا به مساحت حدود 80.000 متر مربع که قبل از انقلاب اسلامی سال 1979 م ساخته شده بود، در سال 1980 م مصادره شد. بعد از آن معاون شهرداری تهران قطعه زمین کوچکتر و بایری را در مجاورت محل گورهای دسته‌جمعی خاوران در اختیار جامعه بهائی گذاشت.»

تشکیلات بهائیت همچنین در خصوص قبرستان فعلی بهائیان توضیح داد: «مدیرعامل سازمان بهشت زهرا (نهاد مدیریتی قبرستان بزرگ خاوران تهران) بعدتر اعلام کرد که قطعه زمینی به مساحت 27.000 متر مربع که پیش از این جامعه بهائی اقدام به خرید آن به منظور احداث گورستان نموده بود، بدون تسهیلات و به صورت قانونی به این جامعه واگذار شده است.»[2]

اما در پاسخ به ادعاهای تشکیلات بهائیت در خصوص ممانعت از دفن اموات بهائی در قبرستان بهائیان در تهران (با ملاک قرار دادن اعترافات خود این سازمان) می‌گوییم:

اول: چرا سازمان بهائیت خود را ممتاز از سایر ایرانیان می‌داند؟! چرا توده مردم کشور برای دفن اموات خود، با عناوینی نظیر هزینه زمین یا محوطه‌سازی و... باید پول پرداخت کنند، اما تشکیلات بهائیت درخواست دریافت وجه از اتباعش در ایران را باج‌گیری می‌داند و پیروانش را از پرداخت نهی می‌کند؟!

دوم: ادعای تعطیلی یا تخریب قبرستان بهائیان پیش‌تر و بارها مطرح شده بود. ادعاهایی که هر بار دروغ آن روشن شده و بنابر اعتراف بهائیت، اموات بهائی بدون هیچ مانعی در قبرستان‌های مورد ادعای بهائیان دفن می‌شوند و آگهی ترحیم و تشییع آن‌ها هم توسط گروه‌های بهائی منتشر می‌شود. تا جایی که حتی مسئول قبرستان بهائیان هم ادعای تشکیلات بهائیت را رد می‌کند.[3]

سوم: تشکیلات بهائیتی که ادعا داشت قبل از انقلاب در سختی و محدودیت در ایران به سر می‌برده، از کجا هزینه زمین 90.000 متری را در منطقه‌ای خوب از تهران، درست یک سال قبل از انقلاب پرداخت کرده و برای استفاده بهائیان اختصاص داده است؟! آیا همان زمین قبرستانی که بهائیت ادعا دارد قبل از انقلاب خریده است، جزء همان زمین‌خواری‌های سازمان بهائیت نبوده که امثال هژبر یزدانی به اسم خود و برای سازمان بهائیت مصادره می‌کردند؟![4] زمین‌ها و اموال ناحقی که پس از انقلاب اسلامی از تمامی متصرفین و مفسدین بازستانده شد؟!

به‌علاوه، اگر تشکیلات بهائیت ادعا دارد که زمین جواز گورستان خاوران را خریده، پس چرا از واژه‌ی «واگذاری زمین به جامعه بهائیت» تعبیر کرده و اکنون درخواست هزینه بابت دفن و... را ناروا می‌داند و به این بهانه پیروانش را به تقابل با حکومت فرا می‌خواند؟!

آری؛ وقتی حتی عبدالبهاء به پیروانش دستور داده که به‌خاطر دفن اموات بهائی، اختلاف، جدایی و ناراحتی به وجود نیاورند، دیگر تشکیلات بهائیت با چه توجیهی موضوع دفن اموات بهائی را بهانه‌ای برای محکومیت کشورمان در مجامع بین المللی می‌کند؟! چنانکه عبدالبهاء گفته است: «اما قضيّه دفن اموات هنوز اگر به قرار سابق باشد بهتر است. زيرا نبايد نوعی نمود که ميان آشنا و بيگانه بکلّی فسخ و جدائی افتد؛ زيرا جدائی مانع از تبليغ است».[5]

پی‌نوشت:
[1]. اظهارات سیمین فهندژ، نماینده تشکیلات جهانی بهائی (BIC) در سازمان ملل.
[2]. به نقل از رسانه‌های تشکیلات بهائیت.
[3]. جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: آیا بهائیان در ایران دفن نمیشوند؟ مظلوم نمایی توأم با تحریک بهاییان به نافرمانی
[4]. جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: اموالی که بهائیت از ایران به جیب زد
[5]. اشراق خاوری، گنجینه حدود و احکام، ص 144.