نه تنها اجماع شیعه و عقیده‌ی مذهب شیعه بر آن است که حضرت مهدی از فرزندان امام حسن عسکری (علیه السّلام) که در سال 255 هجری به‌دنیا آمده و افراد زیادی نیز آن حضرت را زیارت کرده‌اند، بلکه بسیاری از علمای اهل سنت نیز در این موضوع با شیعه اتفاق نظر دارند. از باب نمونه سبط بن جوزی و دیگران به این موضوع اعتراف کردند.

چهره سازی از خلفا به بهانه‌های واهی، کاری شده که طرفداران مکتب خلفا از بدو رحلت رسول خدا تاکنون به آن اشتغال دارند. آنها برای مقدس جلوه دادن چهره خلفا به روایاتی تمسک می‌کنند که علاوه بر واهی بودن آنها، احتمال جعلی بودنشان بسیار است. علاوه بر آن هرگز این روایات، چهره سیاه مکتب سقیفه را پاک نمی‌کند.

ابوحنیفه پایه‌گذار مذهب حنفی از مذاهب چهارگانهٔ اهل‌سنت است. یحیی بن حمزه از بزرگ‌ترین فقهای حنفی مذهب از ابوحنیفه نقل کرده که وی می‌گفت: «اگر شخصی قاطری را به نیّت قربةالی الله عبادت کند، اشکالی بر او نیست. جالب است که وهابیت این‌گونه فتاوا را نادیده گرفته و به موضوع توسّل که نزد شیعه و سنّی مورد اتفاق است، اشکال می‌کنند.

از جمله راه‌کارهای ضد شیعی در خدشه و شبهه‌سازی برای عزاداران حسینی (علیه السّلام) رفع اتهام از جنایتکار پلیدی همچون یزید بن معاویه و وجهه بخشیدن به اوست؛ به همین منظور از دیرباز برخی کوشیده‌اند تا با وجود روشنی و آشکاری جنایات وی، قدری از لکه‌ی ننگ ابدی وی بکاهند؛ در همین راستا با شبهه‌افکنی‌های گوناگون به تبرئه یزید پرداختند.

عده‌ای از مسلمانان با اجازه پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) از مکه به سرزمین حبشه هجرت کردند و در سال هفتم هجری به مدینه بازگشتند. پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در فضیلت آنان می‌فرماید: مهاجرین از مکه به مدینه یک بار هجرت کردند و برای مهاجرین به حبشه (اهل سفینه)، دو هجرت محسوب می‌شود.

در جریان شکل گبری و استحکام دین مبین اسلام جنگ‌های بسیاری رخ داده است، ولی آنچه که حائز اهمیت است، تفاوت دیدگاه رسول خدا با خلفای بعد از اوست. حضرت رسول نهایت رافت و مهربانی را نشان می داد و از اسلام یک چهره ایی زیبا به نمایش می‌گذاشت تا بتواند افراد بیشتری را به اسلام گرایش دهد. برخلاف جنگ‌هایی که برخی از صحابه انجام دادند.