سلفیت
گروه‌های سلفی که چندین دهه است، جهان اسلام را در برگرفته و هر روز مسلمانان و مردم عادی و بی‌گناه را به خاک و خون می‌کشند، هر از گاهی در جلوه و چهره‌ی جدیدی خودنمایی کرده و به گونه‌ای متفاوت سیرت پلید خود را ظاهر می‌سازند، در یکی از این موارد، بوکوحرام از دختربچه‌هایی که قبلا آنها را ربوده به عنوان عامل انتحاری استفاده می‌کند.
گروه تروریستی بوکوحرام از زمان پیدایش تا کنون، هر روز جنایتی تازه در کشور نیجریه و همسایگان آن مرتکب شده، خصوصا از سال 2009 که ابوبکر شیکاو رهبری این گروه را به دست گرفته، این میزان به اندازه‌ای افزایش یافته که ابتدا القاعده از حمایت آن دست برمی دارد و در مرحله‌ی بعد سرکرده‌ی داعش اعلام می‌کند قصد دارد رئیس بوکوحرام را عوض کند.
سید قطب در زندان کتاب‌هایی مثل «فی ظلال القرآن» و «معالم فی الطریق» را نگاشت. نوشته‌های سید قطب، توسط دو خواهرش و زینب غزالی به اعضای اخوان رسانده می‌شد. به این ترتیب در سال 1964 سازمان جدیدی به طور سری بازسازی شد، و کتاب معالم فی الطریق به مرام نامه اعضای اخوان تبدیل شد. این کتاب خلاء ایدئولوژیک اعضای اخوان را پر کرد.
وجود رویکرد های اعتدالی در بین سلفیان پتانسیل و امکان بالقوه ایست برای تغییر روند تند و تکفیری موجد در بین جریان های وهابی و یا جهادی. شناخت و ارتباط و تقریب و با این گروها هم راه را برای دور کردن این جریان ها از افراط است و هم تقویت این جریانات به حساب می آید که در استراتژی تقریب مذاهب باید به آن توجه داشته باشیم
شاید زمانی که ابن امیر صنعانی اشعارش را در وصف محمد بن عبدالوهاب می‌سرود کسی فکر نمی‌کرد دیری نمی‌پاید که وی از راه خود پشیمان شده و به اعتقادات محمد بن عبدالوهاب پشت پا بزند. گویا این برگشت نادمانه ابن الامیر از فکر وهابیت ناشی از اعتقادات تند و تکفیری ابن عبدالوهاب دارد که برای ابن الوزیر چندان خوش نیامد است.
سید قطب در کتاب معروفش «معالم فی الطریق»، جامعه را به دو قسم جاهلی و اسلامی تقسیم کرد. جامعه اسلامی از نظر سید قطب به جامعه‌ای گفته می‌شود که فقط خداوند عبادت شود و به دین و شریعت الهی گردن نهاده شود. در مقابل جامعه‌ای که خداوند را اطاعت نکند، بلکه از حاکمان اطاعت شود و قوانین بشری جایگزین قوانین الهی شود، جامعه جاهلی است.
گروه‌های تروریستی از جمله داعش، یکی از کانون‌های اصلی جذب نیروهای خارجی برای ادامه‌ی بقاء خود در منطقه خصوصا سوریه و عراق هستند، از جمله اقداماتی که داعش اخیرا در این خصوص صورت داده است، تغییر روش جذب می‌باشد. به این صورت که مبارزان خارجی را در کشور خودشان جذب کرده و از آنها برای انجام عملیات در همان کشور استفاده می‌کند.
تونس شمالی‌ترین کشور قاره آفریقاست و دین رسمی آن اسلام است و ۹۹٪ مردم آن مسلمان و اكثریت مسلمانان تونس علاقمند به اهل‌بیت(ع) هستند. اما با این وجود متاسفانه در سال‌های اخیر با به قدرت رسیدن سلفی‌ها در تونس، اقدامات خطرناکی توسط آنان صورت گرفته است، که ترور، تخریب اماکن مقدس و اسلامی از جمله آن موارد است.
از زمان پیدایش شورش‌های داخلی در سوریه یکی از کشورهایی که هماره در مظان اتهام در مورد کمک به گروه‌های تکفیری بوده است، کشور ترکیه می‌باشد. در یکی از سخنرانی‌های معاون آمریکا جو بیدن، به این مساله به طور شفاف اشاره می‌شود که این کشور بی‌مهابا و بی‌ملاحظه در حال کمک کردن به گروه‌های تکفیری و تروریستی سوریه است.
قرضاوی از علمای سلفی در رابطه با اجتهاد‌های سلفیان تکفیری می‌گوید: «از مشکلات عصر ما این است که بسیاری از جوانانی که چند کتاب دینی مخصوصاً کتب حدیثی می‌خوانند، خیال می‌کنند عالم دهرند و ادعای اجتهاد در دین را دارند. در حالی‌که هنوز قواعد ادبیات عرب را هم نمی‌دانند و چه بسا هنوز اعراب کلمات را خوب نمی‌دانند.»
کتاب معالم فی الطریق آخرین کتابی است که سید قطب در زندان نگاشته است و در این کتاب جامعه را به جاهلی و اسلامی تقسیم کرده است. وی جوامع کنونی را جامعه جاهلی دانسته و معتقد است، باید برای ایجاد جامعه اسلامی بپاخواست و از جامعه جاهلی فاصله گرفت. این کتاب تأثیری عمیق بر جوانان گذاشت و تحت تأثیر این کتاب، گروه‌های تکفیری شکل گرفت.
آمریکا و غرب که همیشه در فکر ضربه زدن به اسلام هستند و سعی داشته‌اند که با هر ابزار ممکن، دست به کاری بزنند، کشورهای اسلامی و ملت مسلمان را از پای در آورند، این بار در چهره‌ای تازه به فکر حمایت از اسلام افتاده اند، و این حمایت در قالب حمایت از گروه‌های تکفیری جنایتکار خودنمایی می‌کند که طرح مجددی در راستای ضربه به اسلام است.
اخوان المسلمین دارای رهبرانی «تشکیلاتی» و «فکری» است. اولین رهبر تشکیلاتی، حسن البناء بود و اکنون محمود عزت رهبری اخوان را برعهده دارد، که از سال 2013 میلادی به سمت رهبری اخوان انتخاب شده است. اما رهبران فکری اخوان المسلمین را جناب محمد غزالی و سید قطب برعهده دارند و اکنون یوسف قرضاوی رهبری این جریان را عهده دار است.
اخوان المسلمین یکی از جمعیت‌های بزرگ سیاسی در دوران معاصر است، ولی با این حال نتوانسته است به یک فعالیت گسترده سیاسی موفق دست یابد؛ در این که چه عامل یا عواملی باعث شده است، که اخوان به نتیجه‌ای مطلوب دست نیابد، سخن فراوان است، اما به نظر می‌رسد مهمترین عامل در نداشتن رهبری کاریزما و مذهبی نهفته باشد.