مکاتب اهل سنت
یکی از دلایل وهابیت و برخی از اهل سنت، جهت اثبات حجیت اقوال و رفتار صحابه، حدیث نجوم است، ایشان میگویند: پیامبر اکرم در حدیثی فرموده است: «اصحابی کالنجوم بأيّهم اقتديتم اهتديتم» اصحاب من، مانند ستارگانند، به هر کدام از آنها که اقتدا کنيد، هدايت میيابيد. در نقد و بررسی این روایت، نکاتی است که استدلال این روایت بر عدالت جمیع صحابه را ثابت نمیکند.
به اعتقاد شیعه برخی از صحابه انسانهای باتقوا و مخلصی بودند، و برخی انسانهای منحرف و فاسقی بودهاند، آنچه واضح است این است که شیعه معتقد به عدالت تمام صحابه نیست. اما اهل سنت اعتقاد به عدالت تمام صحابه دارند و برای این ادعای خود به آیاتی تمسک کردهاند. از جمله دلايل بر نظريه عدالت صحابه، این آيه است که مىفرمايد: «شما بهترين امّتى بوديد كه براى مردم پديدار...
به حكم عقل و نقل، در ميان صحابه -همچون ساير مردم- هم عادل وجود دارد و هم فاسق، هم درستكار و هم خطاكار... ليكن واضح نیست اين اعتقاد غلط از كجا در انديشه اهل سنت، سرچشمه گرفته است که تمامى صحابه را مبرّا از بدىها دانسته و عادل شمردهاند و اعتقاد به عدالت صحابه را واجب دانستهاند؟ و بر همين اساس، آنچه را كه از صحابه رسيده مىپذيرند.
یکی از خیانتهایی که برخی عالمان متعصب اسلامی در حق مسلمین روا داشتند؛ ترویج اندیشه عدالت جمیع صحابه بود. آنان برای سرپوش گذاشتن بر جنایات برخی از صحابه و مشروعیت بخشیدن به کارهای ناشایست آنان، به این کار دست زدند؛ اما در بین علمای اهلسنت، عدهای این نظریه را قبول ندارند. غزالی و ذهبی از جمله این افراد هستند.
از انسانهای ممتاز که در زمان پیامبر اکرم (ص) زندگی میکردند، صحابه هستند. صحابه در نزد مسلمانِ شیعه وسنی، مورد قبول و احترام هستند. بنابراین توهین به صحابه جایز نیست. اما در این که صحابی چه کسانی هستند، اختلاف وجود دارد، برخی هر فردی که در زمان پیامبر بوده را صحابی دانسته و برخی دیگر پیروی از پیامبر را شرط میدانند.
اعتقاد به عدالت صحابه در قرن سوم و چهارم شکل گرفت و علمای اهل سنت خط قرمز خود را عدالت صحابه قرار دادند، چون از اهل بیت عصمت و طهارت (علیهمالسلام) محروم بودند و خود را در حال غرق شدن مشاهده میکردند، زیرا روایات همه از طریق صحابه نقل شده بود و اگر عدالت صحابه مخدوش میشد، راهی برای دستیابی به اسلام نداشتند.
اهل سنت قاعده ای دارند به نام «عدالت صحابه» با توجه به این قاعده سخنان صحابه را می پذیرند و قول و سخنانشان را حجت می دانند. این درحالی است که ابوبکر نیز این قاعده را نپذیرفت!
هر مسلمانی که با پیامبر صلیاللهعلیهوآله همراه بوده و یا ایشان را دیده، و هنگامیکه از دنیا رفته، همچنان بدو ایمان داشته و مسلمان بوده است صحابی است و اهل سنت معتقدند که او عادل است و بهشتی. یکی از اصحاب پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله که سوابق درخشانی دارد، و در جنگهای مختلفی شرکت کرده و مسلمان هم مرده، در قتل عثمان یاری رسانده! ...
در مورد عدالت صحابه بین علمای اهل سنت اختلاف وجود دارد: جمهور اهل سنت، اعتقاد به عدالت صحابه دارند و گروهی از آنان تفصیلهایی قائل شدهاند؛ از دیدگاه شیعه عدالت صحابه، همانند غیر صحابه است و به نظر آنان صرف مصاحبت با پیامبر در ثبوت عدالتشان کفایت نمیکند و باید احوالشان مورد بررسی قرار گیرد.
عدالت صحابه از سوی اهل سنت، به عنوان یک اصل اساسی پذیرفته شده است، اما این اصل با روایات خود اهل سنت در تناقض است.
خطبههای حضرت زینب در کوفه و شام، از بلیغترین سخنرانیها بهشمار میرود. در خطبه ایشان در کاخ یزید، نکات بسیاری وجود دارد، ازجمله اینکه یزید را با نام خطاب کرده، و به او «یابن الطلقاء» گفتند.
حذیفه بن یمان درباره ارزش عمل امیرالمؤمنین در جنگ خندق میگوید: قسم به خدایی که جان حذیفه در دست اوست، اجر و پاداش عمل حضرت علی (علیهالسلام) یعنی کشتن عمرو بن عبدود، در روز خندق، از پاداش اعمال تمامی امت محمد (صلیاللهعلیهوآله) تا به امروز و تا روز قیامت برتر است.
جشن گرفتن مسلمانان براى میلاد پیامبر(ص) و خواندن شعر در فضایل آن حضرت برای بزرگداشت ایشان است و به ذهنشان هم خطور نمىکند که این کارها براى عبادت ایشان باشد؛ شرک وقتی است که انسان کسی را در سرنوشت خود و جهان موثر بداند و او را به عنوان معبود عبادت کند یا عملی که دین آن را تایید نکند، در دین وارد نسازد.
عالم سنی: سیّد محمّد بن علوی مالکی در نقد وهابیت نسبت به میلاد رسول اکرم(ص) مینویسد: منظور ما از جشن مولودی یعنی گردهمایی مسلمانان برای شنیدن سیرت آن اسوهی حسنه و الگوي کامله و صلوات و سلام فرستادن بر آن جناب مستطاب و گوش دادن به مدایح و وصفهای است که در حق حضرتش سروده شده است.