مکاتب اهل سنت
یکی از مواردی که عبدالحمید در انتقادات به نظام مطرح می‌کند، معضل خطرات امنیتی برای سوخت‌بران مناطق مرزی است؛ وی به جای اینکه مردم را از این عمل خلاف قانون برحذر دارد، آن را جرم و قاچاق نمی‌داند، بلکه مقابله با آن را بر خلاف قانون و شرع می‌خواند. این قاچاق سود کلانی دارد که قسمتی از آن، عاید قاچاقچی خارجی می‌شود و به بیت المال مسلمین ضرر می‌زند.
عبدالحمید در اعتراض جدید خود به حکومت ایران، مدیریت فرانسه در برابر اغتشاشات را بهتر از مدیریت ایران عنوان کرد؛ در حالی‌که اتفاقات ایران و فرانسه متفاوت بود؛ در ایران واقعاً اغتشاش بود و از خارج کشور مدیریت می‌شد، ولی در فرانسه، اعتراض واقعی مردم همان کشور است. برخورد خشونت‌آمیز فرانسه با معترضین نشان داد که حق اعتراض و تظاهرات و حقوق بشر و آزادی در هر کشوری، حدی دارد.
عبدالحمید راه برون رفت از مشکلات را سپردن کار به کاردان دانست و به این صورت نظر مخالف خود را نسبت به دولت تکرار کرد. او گفت معتقدم علما باید به کارهای حوزوی بپردازند و سیاست را رها کنند؛ امام خمینی(ره) نیز همین نظر را داشتند تا اینکه دیدند کنار کشیدن روحانیت باعث می‌شود کشور به بیگانگان سپرده شود.
پس از افشا شدن جعل سند و فیش جعلی حج برای عبدالحمید، سناریویی از طرف باند مکی طراحی شد و به نظام اتهام زدند که قصد ترور بیولوژیک وی را داشته و با این مظلوم‌نمایی خواستند آبروی ریخته شده او را برگردانند و محبوبیتی برایش ایجاد کنند؛ اما در اجرای این سناریو، قانون را زیر پا گذاشتند و فردی را دستگیر کرده و با شکنجه از او اقرار اجباری گرفتند، درحالی‌که تاکنون مدعی حمایت از زندانیان بودند.
عبدالحمید خطاب به اصلاح‌طلبان و اصول‌گرایان گفت که مردم ایران از شما عبور کرده‌اند؛ هیچکدام توان اداره و مدیریت صحیح کشور را ندارید و با کنایه خواستار استعفای رئیس جمهور و مسئولین شد؛ این سخنان در حالی است که وی به عنوان انتخابات ایده‌آل، از انتخابات ترکیه تمجید کرد، در صورتی که در آن انتخابات نیز دو حزب به رقابت پرداختند و وضعیت اقتصادی ترکیه در زمان حزب حاکم که یکی از شرکت‌کنندگان در رقابت ترکیه بود، بدتر از ایران بود.
عبدالحمید گفته است: «نمی‌توان سازمان حقوق بشر را به‌طور کامل رد کرد؛ چرا که در اکثر موارد، با شریعت مطابقت دارد. کاش سال‌ها قبل درِ زندان‌ها را باز می‌کردید تا حقوق بشر بیاید و نگاه کند». در پاسخ به او می‌گوییم: شکایت بردن نزد آن نهاد علیه جمهوری اسلامی را مشروع نمی‌دانیم و دعوت از آنان جهت بازدید نیز ذلتی دیگر به همراه رسمیت بخشیدن به آنان است که درست نیست.
عبدالحمید با انتقاد از سیستم انتخاباتی کشور، مردم را نسبت به انتخابات و صندوق رأی در ایران ناامید معرفی کرد؛ وی پیش بینی کرد که در این دوره نیز اکثریت مردم در انتخابات مجلس شرکت نخواهند کرد؛ لحن وی در جمع مریدان خود و تکبیر فرستادن آنان، نشان از ترغیب مردم به عدم شرکت در انتخابات داشت.
عبدالحمید در روز عید غدیر، به جای تبیین واقعه غدیر و نصب امیرالمؤمنین (ع) به جانشینی و خلافت پیامبر اکرم (ص)، به دروغ گفت: «تمام خلفای راشدین با رأی و نظر مردم و از طریق دموکراسی روی کار آمدند». این در حالی است که هیچ کدام از خلفا با رأی مردم و به‌صورت دموکراسی تعیین نشدند و این سخن، مخالف تاریخ اسلام و خلاف واقع است.
عبدالحمید ادعا می‌کند که انتقادات خیرخواهانه‌ای علیه نظام دارد و مدعی است که در کشورهای دیگر به منتقدین پاداش می‌دهند. وی گفته است: «اگر امروز زندانیان سیاسی را آزاد کنید، همین فردا پول شما ارزش پیدا می‌کند». ظاهر سخنان او نشان می‌دهد که به بهانه مزایای انتقاد، در حال مخالفت با حاکمیت است و قصد جریان‌سازی علیه جمهوری اسلامی و مسئولین آن را دارد.
حدود 10 ماه است که عبدالحمید به اعتراض علیه نظام اسلامی پرداخته و اقدامات خیرخواهانه جمهوری اسلامی را کافی نمی‌داند؛ این موضع‌گیری باعث انجام عملیات تروریستی در استان سیستان و بلوچستان شده که وی از آنها اعلام برائت می‌کند، ولی در بیانیه تروریست‌ها دلایلی جز سخنان عبدالحمید وجود ندارد که به صورت منطقی، این حوادث به پای وی نوشته خواهد شد.
عبدالحمید مدتی است که از کشتگان مهرماه مسجد مکی، دادخواهی می‌کند. وی با اینکه در این حادثه، پرونده قضایی تشکیل شده و در دادگاه نظامی در حال رسیدگی است، آن را کافی نمی‌داند؛ در حالی که طبق مبنای خودش، اعدام در این قضیه معایبی دارد که باید از آن صرف‌نظر کرد. همچنین از نظر اسلام و سیره پیامبر (ص) و خلفا نیز این مأمورین اعدام نمی‌گردند.
عبدالحمید با طعنه به رونمایی از موشک هایپرسونیک «فتاح» گفت: «زمانی ما خوشحال‌تر می‌شویم که به‌جای رونمایی از سلاح، شکم مردم سیر شود.» در پاسخ او باید گفت، عدالت این است که هر چیزی در جای خود قرار داده شود. امنیت، از اساسی‌ترین و اصلی‌ترین نیازهای یک ملت و یک کشور است. تقویت قدرت دفاعی نیز دستور قرآنی است و اهمیت آن کمتر از سیر کردن شکم مردم نیست، گرچه دولت از آن نیز غافل نیست و نباید باشد.
پس از دیدار رهبر انقلاب با نمایندگان مجلس، عبدالحمید گلایه‌های خود از نظام را به سمت مجلس کشاند و با اعتراض به نمایندگان، آنان را غیر مستقل و غیر آزاد خواند؛ رهبر انقلاب به نمایندگان توصیه کرد که نباید به این حرف‌ها که از روی غرض یا بی‌اطلاعی از مصلحت گفته می‌شود، اعتنا کنید. این مجلس، در مجموع و در نگاهی کلی، مجلسی انقلابی، جوان، پرتحرک و دارای مصوبات خوب برای رفع مشکلات کشور است.
عبدالحمید، لیدری اغتشاشات بلوچستان را به عهده گرفته و مدعی است که اعتراضات و مخالفتش با نظام، سخن مردم است و این صدا خاموش‌شدنی نیست. وی به بهانه مشکلات اقتصادی و رساندن این مشکلات به مسئولین، با اعدام مجرمین مخالف است؛ از بهائیان، قاچاقچیان، بی‌حجاب‌ها و حتی اسرائیل، حمایت کرده و سیاست خارجی ایران را نیز مورد نقد قرار می‌دهد. انتقاد وی اگر از درد مردم بود، باید از عملکرد دولت در ایجاد اشتغال و تلاش برای تولید و صادرات بیشتر و دستیابی به طلب‌های ارزی ایران، تقدیر به عمل می‌آورد!