مکاتب اهل سنت

بیان حدیث غدیر و مرجعیت این حدیث شریف به عنوان یکی از مهمترین دلایل اثبات خلافت، سبب شد تا حکام ظالم برای محدثینی که آن حدیث شریف را بیان کنند، جزای سنگینی همانند کشته شدن و تبعید در نظر بگیرند. لذا محدثان اهل سنت از نقل حدیث غدیر خودداری می کردند.

خلاصه ای از دیدار «علامه امینی» با استاد «اعظمی» از اهل سنت در بغداد از کتاب «ربع قرن مع العلامة الأمینی» آمده است؛ این کتاب نکات ظریف و زیبایی دارد، که دوستانی که می خواهند در مسیر ولایت و امامت کار کنند، مطالعه این کتاب بسیار مفید است.

بیان خلافت امیرمؤمنان (ع) و حدیث شریف غدیرخم، یکی از احادیثی است که محدثین اهل سنت از بیان آن ترس داشته اند. با آنکه بسیاری از اصحاب نبی مکرم اسلام (ص) در واقعه غدیرخم بودند، تا سالیان متمادی از بیان این حادثه عظیم و بزرگ منع میشدند. احمد بن حنبل در کتاب خود به ترس و خوف زید بن ارقم از بیان واقعه غدیرخم یاد میکند که در حقیقت، این سخن نشان از ترس خلفای اهل سنت از نشر این واقعه دارد.

سخنان علمای مشهور اهل سنت پیرامون شخصیت والای امام جواد (ع) شاهدی بر فضائل بی نظیر این امام است. بیان مسائل مهمی علمی و پاسخگویی به منکرین خلافت و مناظرات علمی حضرت با دانشمندان مذاهب اسلامی، سبب آن شده که نام امام جواد (ع) همانند خورشید درخشان در آسمان جهان اسلام بدرخشد.

واقعه غدیر خم و انتخاب امیرالمؤمنین (ع) به عنوان خلیفه از سوی خدای رحمان، مهمترین مسئله ای است که علمای شیعه و اهل سنت در منابع روایی و تاریخی خود به بررسی آن پرداخته اند؛ نکته قابل تأمل در خطبه غدیرکلمه ولی است که بر اساس اقراری که پیامبر (ص) گرفت که از خود اشخاص به آنان برتر است، مشخص می شود به معنای سرپرست بوده و معنای دوست برای آن امری محال است.

عبدالحمید به عنوان دفاع از اهل سنت، با انتقاد از افزایش اعدامها در سیستان و بلوچستان، اعدام غیر مورد قصاص را مطابق همه فرق اسلامی ندانست و تجدیدنظر مسئولان در قوانین جزایی را خواستار شد؛ در حالیکه طبق مبنای اهل سنت مخالفت با حاکم جایز شمرده نشده و حکومتهای مورد تأیید عبدالحمید (طالبان و عربستان) با کوچکترین بهانه، مخالفین خود را اعدام کرده، به قتل میرسانند.

سکولاریسم به معنای جدایی دین از سیاست، مبنای اعتقادی است که از سوی غربی ها برای مقابله با شریعتهای مقدس الهی بنا شده است؛ اما این تفکر گاهی در بین بعضی از مذهبیون نیز وجود دارد که تا حدودی جدایی دین از سیاست را در بعضی از شئون زندگی لازم میدانند. بر اساس اعتقادات اسلامی دولت مسلمانان وظیفه الهی امر به معروف و نهی از منکر را باید بین مردم ترویج دهد.

کتاب «امام رضا (ع) به روايت اهل سنت» به قلم حجت الاسلام محمد محسن مروجی طبسی نگاشته شده است. ابن کتاب در هفت دفتر با موضوعات زندگانی حضرت، شخصيت، روايت، امامت، ولايت عهدی، كرامت و زیارت، با قلمی روان و مستند به تألیف در آمده است که تاكنون به 9 زبان زنده دنيا همچون عربی، تركی، تاجيک، انگليسی، فرانسوی، مالايی و اردو توسط بنياد پژوهشهای آستان قدس رضوی ترجمه شده است.

یکی از اتفاقات تلخی که در صدر اسلام به وقوع پیوسته، واقعه سقیفه و کودتای عده ای معلوم الحال علیه امیرمؤمنان (ع) است؛ اما یکی از آثار کودتای سقیفه را می توان آشفتگی مسلمانان در آن دوران دانست. خوف از جان و ترس از مرگ به اندازهای بود که بعضی از اصحاب به صورت مخفیانه نماز میخواندند.

کتاب مناظرات تاريخی امام رضا (ع) با پيروان مذاهب و مکاتب ديگر که به تحقیق و قلم آیت الله مکارم شیرازی جمع آوری شده است، پیرامون مناظرات امام رضا (ع) با علما و دانشمندان ادیان و مذاهب بوده است. نویسنده در این کتاب با قلمی روان به بیان مناظرات حضرت پرداخته است.

یکی از آیاتی که در فضیلت اهل بیت (ع) بیان شده آیه 33 سوره احزاب است که نزد علمای اسلام به آیه تطهیر شهرت دارد. در این آیه، به فضیلت اهل بیت (ع) که دوری از هرگونه رجس و پلیدی است اشاره شده است. آنچه که مهم است، استناد ائمه معصومین (ع) به این ویژگی و فضیلت است که علمای اهل سنت در منابع معتبر خود به ثبت و ضبط آن پرداختهاند.

بر اساس اعتقاد علمای اهل سنت، مهدی موعود (عج) آخرین خلیفه الهی است و از جانب پروردگار عالم مأموریت دارد تا دنیا را از فساد نجات دهد. اهل سنت معتقدند که آخرین خلیفه از جانب خداوند انتخاب می شود. سؤالی که در اینجا مطرح میشود این است که چرا و به چه دلیل باید آخرین خلیفه فقط از جانب خداوند انتخاب شود، در حالی که قرآن کریم انتخاب تمام خلفا را جعل الهی و از جانب خدای متعال میداند!

علاوه بر علما و محدثین شیعه، علمای اهل سنت نیز به بررسی ابعاد و شخصیت آسمانی امام صادق (ع) پرداخته اند. آن فضیلتی که بیش از همه در منابع اهل سنت به آن پرداخته شده، علم الهی حضرت (ع) و گسترش آن در بین تمام مسلمانان است. اذعان بزرگان اهل سنت همانند ابوحنیفه به افقهیت و اعلمیت حضرت نشان از بهره گرفتن علمای اهل سنت از دریای علم الهی امام (ع) است.

حضرت حمزه (ع) شخصیتی است که با بذل جان گرانقدر خود به دفاع از رسول خدا (ص) و دین اسلام پرداخت و از خود نامی بزرگ به یادگار گذاشت. مشرکان مکه در روز نبرد بدر هنگامی که پهلوانان خود را به میدان فرستادند، هیچگاه فکر آن را نمیکردند که به دست حضرت حمزه و امیرمؤمنان (ع) کشته شوند؛ اما تجربه تلخ شکست، آتش کینه را در دل مشرکین شعلهور کرد و حضرت حمزه (ع) را در جنگ احد به شهادت رساندند.