فخر رازی مفسر بزرگ اهل سنت، در ذیل آیه مباهله می‌گوید: همه مفسران و محدثین متفق‌اند بر اینکه مراد از كسانی‌ كه در مباهله به همراه پيامبر بودند، علی، فاطمه، حسن و حسین (سلام الله علیهم اجمعین) است. سپس با استناد به کلمه «أَبْنَاءَنَا» حسن و حسین را فرزندان پیامبر می‌داند و با استناد به کلمه «أَنفُسَنَا» افضلیت علی (ع) را بر دیگر صحابه می‌پذیرد.

در محرم سال 61 قمری امام حسین (ع) و یارانش توسط عاملان یزید به شهادت رسیدند و بدین ترتیب یکی از بزرگترین فجایع بشری به وقوع پیوست؛ با این حال عده‌ای سعی دارند که یزید ملعون را از این جنایت مبرا بدانند. ذهبی می‌گوید: یزید حكومتش را با كشتن و شهادت حسین (ع) آغاز كرد و با قیام حرّه پایان بخشید.

واقعه غدیرخم و اعلام خلافت و جانشینی امیرالمؤمنین (ع) مهمترین دستوری است که خدای رحمان، پیامبر خود را ملزم به اعلام آشکار آن کرد. اما عده ای خلافت و جانشینی را از مسیر حق آن تغییر داده و به کج راهه کشاندند. بر اساس همین اتفاق شوم، واقعه غدیرخم در میان مسلمانان تحریف و حکومت امیرالمؤمنین (ع) غصب شد.

جان، مال و ناموس مسلمانان و گویندگان شهادتین محترم است و کسی حق تعرض به آن را ندارد، اما وهابی‌ها با دلایل واهی، اقدام به تکفیر مسلمانان بی‌گناه کرده و مسلمانان زیادی را کشتند از جمله این‌که در دوره اول این فرقه، مسلمانانِ مناطقی از حجاز به‌دست این گروه سفاک بی‌گناه کشته شدند.

ولادت امیرالمومنین (ع) در کعبه یکی از فضائل و کرامات حضرت است که نه قبل از ولادت ایشان و نه بعد از وجود مقدسشان، نصیب هیچ یک از انسان‌های روی زمین نشده است. حاکم نیشابوری محدث مشهور اهل سنت، به تواتر خبر تولد امیرالمؤمنین (ع) در کعبه اشاره کرده است و ابن تیمیه نیز مخالفت با تواتر را نشانه‌ی کفر انکار کنندگان آن می‌داند.

خانه کعبه به عنوان قبله مسلمانان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. از این مکان به عنوان اولین مکان برای عبادت یاد شده است. اما وهابیون معتقدند به دلیل حضور بتها در درون کعبه، تولد امیرالمؤمنین (ع) در این مکان از اهمیتی برخوردار نیست. چرا که این مکان بتکده بود. این ادعا در حالی بیان می‌شود که علمای اهل سنت ازجمله آلوسی، میلاد حضرت در کعبه را یک فضیلت بی‌نظیر می‌داند.