نورعلی الهی مطالبی در دفاع از بت‌پرستان می‌گوید:«کافر به اشخاصی اطلاق می‌شود که اصلاً منکر وجود خدا بوده خدا را دروغ می‌دانند بت‌پرست چنین نیست زیرا او می‌داند که خدا هست و بت را هم خدا نمی‌داند بلکه به یاد خدا بت را می‌پرستد پس چنین بت‌پرستی کافر محسوب نمی‌شود.» درحالی که ازنظر اسلام بت‌پرستی در هر شکلی که باشد شرک و کفر است.

یکی از سلاح‌هایی که برخی از بزرگان اهل حق برای پیشبرد اهداف و مقاصد خود به‌کار برده‌اند استفاده از علوم غریبه و سحر و جادو، بوده است."نورعلی الهی"، که همواره سعی داشت آراء و افکار خود را منطبق با اندیشه‌های اسلامی شیعی، جلوه دهد، اعتراف به آموختن و استفاده از سحر و جادو توسط خود و پدرش،می‌کند.

دونادون به‌عنوان یک قاعده کلی مطرح‌شده از سوی اهل حق، برای سرنوشت روح پس از مرگ، با نظام آخرت شناسی اسلام سازش ندارد. زیرا در منابع اسلامی آیات و روایات فراوانی درباره آخرت و بهشت و جهنم و عوالم پس از مرگ وجود دارد که به‌ صراحت مسیر روح را به‌سوی برزخ و قیامت تبیین و تعیین می‌کند.

پیروان فرقه اهل حق معتقد هستند: هر یاری پس از سپری نمودن هزار و یک دون به شهر زور می‌رسد و در آنجا بزرگان یارسان را می‌بیند، پدر به دیدار پسر نائل می‌آید و دختر به دیدار مادر می‌شتابد، اقوام و فامیل ویاران دورهم جمع‌اند پیر و مرید از دیدار یکدیگر خوشحال هستند. اما منابع یاری جواب گوی سؤالات مطرح‌شده درباره این اندیشه نیستند.

یکی از اعتقادات اصلی فرقه اهل حق باور به ظهور ذات حق در انسان‌ها است. بنا بر اندیشه اهل حق ذات حق یا جزئی از ذات حق در انسان ظهور و تجلی پیدا می‌کند و آن انسان به مقام "مظهریت ذات" می‌رسد و برای آن مظهر در کلام‌های یاری خطاب‌هایی مانند "ذات حق"، "ذات خدا"، "خالق" و مانند آنها استفاده می‌کنند و حال‌آنکه این اندیشه در کلام امیر المؤمنین علی (ع) نفی‌شده است.

برخی از پیروان آیین یارسان بر این باور هستند که مسلک ایشان، مسلکی است که اندیشه‌ها، باورها و آداب‌ورسوم آن سِریّ بوده که توسط مقامات آیینی و بزرگان فرقه اهل حق به‌صورت رمزواره سروده شده است تا در دسترس اغیار قرار نگیرد و یا مجموعه معارف موجود در مسلک خود را ناب‌ترین یافته‌های دیده داران، باطن داران و پیشوایان به شمار می‌آورند.