وهابیت در عصر حاضر
مفتی‌های وهابی با استناد به تاریخ طبری ادعا می‌کنند امیرالمؤمنین علی (ع) در روز بیعت با ابوبکر، جزء اولین نفرات بیعت کننده بوده‌اند؛ اما با بررسی در منابع معتبر اهل سنت مشخص می‌شود که این ادعا باطل است و بخاری این بیعت را بعد از شهادت حضرت زهرا (س) یعنی شش ماه بعد از به خلافت رسیدن ابوبکر می‌داند.
عصمت الهی اهل بیت (ع) مهمترین ویژگی شاخصی است که در حقیقت، وجه تمایز میان اهل بیت با دیگران است. امامان شیعه به عنوان وارثان رسول خدا (ص) کسانی هستند که از جانب خداوند متعال به عنوان هادی و راهنمای خلقت، در تبیین راه سعادت برای بشر انتخاب شده‌اند و برای ادای این وظیفه الهی، احتیاج به عصمت است تا نقصی در هدایتگری بشر پیش نیاید.
عصمت، از ویژگی‌های خاص اهل بیت (ع) است که ادله نقلی فراوان دارد. وهابیون این ویژگی را رد می‌کنند. اخیراً در مورد عصمت تحدی کرده‌اند که شیعیان تنها یک روایت بیاورند که به عصمت امیرالمؤمنین علی (ع) اشاره شده باشد. بلاذری کلامی از حضرت علی (ع) آورده، که اشاره امیرالمؤمنین به عصمتشان برداشت، می‌شود.
در منابع تاریخی و روایی اهل سنت به خواستگاری ابوبکر و عمر از حضرت زهرا (س) اشاره شده است و علمای اهل سنت علت عدم این ازدواج را سن بالای شیخین نسبت به حضرت زهرا (س) می‌دانند؛ حال چگونه امکان دارد عمر، ام کلثوم را به عقد خود درآورده باشد، در حالی که از منظر محدثین اهل سنت، اختلاف سنی عمر با حضرت زهرا (س) مهمترین عامل عدم موافقت رسول خدا (ص) با این ازدواج بوده است.
مصحف حضرت فاطمه (س) کتابی است که در آن به انشاء امیرالمؤمنین علی (ع) اخبار آیندگان نوشته شده است. این اخبار را جبرئیل با حضور در منزل صدیقه طاهره (س) به اطلاع ایشان می‌رساند. وهابیون با اتهام به شیعه ادعا می‌کنند، شیعه احکام خود را از آن مصحف گرفته، اما روایات صادره از ائمه معصومین (ع) این ادعای باطل را رد می‌کند.
شنیدن صدای ملائکه و یا صحبت کردن با آنان، امری ممکن است و علاوه بر شیعیان، اهل سنت نیز به آن اعتقاد دارند. اما وهابیون که تافته جدا بافته از اسلام هستند، منکر وقوع این اتفاق هستند. دلیل آنان نقض خاتمیت انبیاء الهی است؛ در حالی که طبق این نظر ملائکه برای غیر انبیاء هیچگونه وحی و یا احکامی بیان نمی‌کنند و این سخن، ادعای وهابیون را رد می‌کند.
دشمنی وهابیون با حضرات اهل بیت (ع) برای همگان مشخص و اثبات شده است. صحبت کردن ملائکه الهی با حضرت زهرا (س) حقیقتی غیر قابل انکار است. در منابع معتبر اهل سنت ادعا شده بعضی از صحابه و تابعین با ملائکه صحبت و مصافحه کرده‌اند. بنا بر روایات موجود، این اتفاق، برای همه مسلمانان امکان پذیر است.
وهابیون با ایجاد شبهاتی پیرامون صحبت کردن حضرت زهرا (س) با ملائکه، معتقدند که چنین اتفاقی هرگز امکان ندارد. این در حالی است که در منابع معتبر روایی اهل سنت به نقل از رسول خدا (ص) به این واقعیت اشاره شده است.
مدارای امیرالمؤمنین علی (ع) با جریان فتنه و عاملان غصب خلافت، نه از روی ترس و نه تأیید و موافقت با اعمال آنان بوده است. تاریخ، شاهد زنده‌ای است که امیرالمومنین (ع) بر اساس مصلحت حفظ اسلام و نگاه داشتن دین مبین، مجبور به صبر شدند؛ زیرا منافقان درصدد بودند تا به اسلام ضربات جبران ناپذیری بزنند.
هجوم به خانه و تهدید به سوزاندن، مهمترین سند مظلومیت حضرت زهرا (س) است. علمای اهل سنت در منابع خود با اشاره به این اتفاق مهم، از حمله غاصبین خلافت به فرماندهی عمر بن خطاب یاد می‌کنند. هدف از این تهدید، مجبور کردن امیرالمؤمنین علی (ع) برای بیعت کردن با ابوبکر بوده است.
آلوسی عالم مشهور اهل سنت از دفاع امیرالمؤمنین علی (ع) از حضرت زهرا (س) یاد می‌کند و در کتاب خود به زمین زدن عمر بن خطاب توسط امیرالمومنین علی (ع) و کتک خوردنش اشاره می کند.
افسانه ازدواج عمر با ام کلثوم از جانب وهایبون، حرفی بی اساس بوده است که اهل سنت به آن استدلال می کنند. آنان معتقدند این ازدواج، دلیل بر دوستی میان امیرالمومنین علی (ع) با شیخین است. در جواب این ادعا حاکم نیشابوری می نویسد: «عمر و ابوبکر به خواستگاری حضرت فاطمه (س) آمدند، اما رسول خدا (ص) فرمودند که او کم سن و سال است.
خداوند متعال برای خانه انبیاء الهی، احترام ویژه اى قائل شده است و ورود بدون اجازه به خانه آنها در قرآن نهی شده است و پیامبر (ص) در پاسخ به ابوبكر که پرسید: آیا خانه علی و فاطمه (سلام‌الله‌علیهما) نیز از همان خانه‌ها است؟ حضرت فرمود: آری! از بر‌ترین آن خانه‌ها است.
مفتیان وهابی هر ساله در ایام شهادت حضرت زهرا (س) با ایجاد شبهاتی پیرامون نحوه شهادت حضرت و علت شهادت ایشان، به تحریف این واقعه پرداخته‌اند. آنان ادعا کرده‌اند که اهل بیت (ع) علم غیب داشته، در نتیجه در قتل حضرت شریک هستند.