وهابیت در عصر حاضر
وهابیون با ایجاد شبهاتی ادعا کرده اند، هیچ کدام از اصحاب امیرمؤمنان (ع) به حدیث غدیر استناد نکرده و اگر در منابع شیعه از واقعه غدیر یاد شده، در حقیقت دروغی بوده که از زمان نواب اربعه و بعد از آن در زمان حکومت صفویه ایجاد شده است؛ با بررسی منابع اهل سنت مشخص می‌شود اگر اصحاب نیز به واقعه غدیرخم استدلال کرده باشند، بر اساس اعتقادات مخالفین از ترویج و نشر آن جلوگیری شده است.
مفتیان وهابی با توهین به پیروان اهل بیت (ع) ادعا کرده اند که شیعیان مشرک هستند؛ زیرا آنان اهل بیت (ع) را دخیل در امور هستی می دانند و گردانندگی امور هستی را به وسیله دوازده امام خود می دانند. در پاسخ به این شبهه باید گفت، خلق کردن و زنده کردن مردگان از اموری است که اختصاص به خداوند متعال دارد؛ اما حضرت عیسی (ع) علاوه بر آنکه مردگان را زنده می‌کرد، موجوداتی را نیز خلق کرده است.
مفتیان وهابی به دلیل وجود بعضی از دعاهای موجود در کتب ادعیه شیعیان ادعا کرده اند، شیعیان مشرک هستند؛ زیرا آنان در دعاهای خود از پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) به عنوان کفایت کننده مؤمنین یاد کرده‌اند؛ در پاسخ باید گفت، خلیفه دوم نیز کتاب خدا را کفایت کننده مؤمنان معرفی می‌کند و قرآن کریم در کنار خدای متعال، از مؤمنان به عنوان یاری دهنده پیامبر (ص) یاد می‌کند.
یکی از شبهاتی که از سوی وهابیون مطرح شده آن است که آیا رسول خدا (ص) و امیرمؤمنان (ع) اطلاع ازعهدشکنی مسلمانان و اصحاب خود داشتند؟ و در صورتی که اطلاع داشتند، چرا امر امامت توسط رسول خدا (ص) ابلاغ شد؟ در پاسخ باید گفت: پیامبر (ص) و امیرمؤمنان (ع) از نقض عهد و بیعت اطلاع داشتند، اما وظیفه الهی ایجاب می‌کرد که پیامبر (ص) به دستور خدای متعال ابلاغ امامت و خلافت را انجام دهند.
بیعت خلفای اهل سنت با امیرمؤمنان (ع) در روز غدیر، از واقعیاتی است که در منابع اهل سنت نیز به آن اشاره شده است؛ عمر بن خطاب بعد از بیعتش با امیرمؤمنان (ع) از الفاظی همانند تبریک استفاده کرده و حضرت را به عنوان مولای کل مؤمنین خطاب کرده است؛ غزالی علت نقض عهد خلفای اهل سنت با امیرمؤمنان (ع) را تبعیت از هوای نفسشان می‌داند.
یکی از شبهاتی که از جانب مفتیان وهابی بیان می شود، نبودن نام امیرالمومنین (ع) در نماز است. آنان می گویند اگر ولایت امیرالمؤمنین (ع) امری مهم و الهی است، چرا نام او در نماز برده نمی شود؟! این در حالی است که قرآن کریم از امیرالمؤمنین (ع) به عنوان نفس رسول خدا (ص) یاد می‌کند و این سخن به معنای آن است که هرجا نام پیامبر (ص) برده می‌شود، نام حضرت وجود دارد.
یکی از شبهاتی که از سوی مفتیان وهابی مطرح شده، تعاملات و مساعدتهای امیرالمؤمنین (ع) به خلفای سه گانه اهل سنت است. وهابیون با استناد به روایتی از منابع شیعه ادعا می کنند، بارها امیرالمؤمنین (ع) به خلفای سه گانه یاری می‌رسانند و این دلیل بر قانونی و شرعی بودن خلافت آنان است؛ در پاسخ گفته می‌شود، یکی از وظایف امام راهنمایی و کمک رسانی به مسلمانانی است که حاکم غاصب بر آنان حکومت دارد.
یکی از شبهاتی که از سوی مفتیان وهابی مطرح شده، تعاملات و مساعدتهای امیرالمؤمنین (ع) به خلفای سه گانه اهل سنت است. وهابیون با استناد به روایاتی از منابع شیعه ادعا می کنند، بارها امیرالمؤمنین (ع) به خلفای سه گانه یاری رسادند و این دلیل بر قانونی و شرعی بودن خلافت آنان است که در پاسخ گفته می‌شود، یکی از وظایف امام (ع) راهنمایی و کمک رسانی به مسلمانانی است که حاکم غاصب بر آنان حکومت دارد.
وهابیون در سخنی بی اساس مدعی شده اند، اگر امیرالمومنین (ع) خود را خلیفه بعد از پیامبر (ص) می دانستند، چگونه به این مقام خود احتجاج نکرده است؟! با بررسی منابع معتبر اهل سنت، نمونه هایی شاخص از احتجاجات حضرت به خلافتشان وجود دارد که به عنوان نمونه احمد بن حنبل در کتاب مسند خود به احتجاج امیرالمؤمنین (ع) در مقابل اصحاب پیامبر (ص) و تأیید آنان بر خلافت و ولابت ایشان اذعان می‌کند.
وهابیون در سخنی بی اساس مدعی شده اند، اگر امیرالمومنین (ع) خود را خلیفه بعد از پیامبر (ص) می دانستند، چگونه به این مقام خود احتجاج نکرده است؟! با بررسی منابع معتبر اهل سنت، نمونه هایی شاخص از احتجاجات حضرت به خلافتشان وجود دارد که به عنوان نمونه بخاری و مسلم در کتاب خود احتجاج حضرت در مقابل خلیفه اول اهل سنت را بیان کرده‌اند.
از آیاتی که دلالت بر خلافت و جانشینی امیرالمؤمنین (ع) دارد، آیه 3 سوره مائده است؛ وهابیون ادعا می کنند این آیه شریفه در روز عرفه نازل شده است. ترمذی نیز می نویسد پیامبر (ص) در عرفه حدیث ثقلین را بیان کردند؛ ابوداود به تکبیرهای بی‌جا که نشان از بر هم زدن سخنان پیامبر (ص) داشته، اشاره می‌کند. حال سؤال اینجاست که پیامبر (ص) چه چیزی را می‌خواستند بیان کنند؟!
بیان کرامات بعضی از اصحاب خاص رسول خدا (ص) یکی از نکاتی است که علمای مشهور اهل سنت در کتاب خود به ثبت و ضبط آن اهتمام ویژه ای داشتند. یکی از اصحاب حضرت که جایگاه ویژه‌ای نزد مسلمانان دارد، ابوایوب انصاری است که زیارت قبر او و توسل به او نه تنها در میان مسلمانان رواج دارد، حتی رومیان قدیم نیز به قبر او متوسل می‌شدند.
مفتیان وهابی با استناد به زیارت اربعین سیدالشهداء (ع) به گریه آسمانها و زمین بر حضرت ایراد گرفته و این واقعه را محال می دانند. آنان با انکار گریه اهل جهنم در کلام امام صادق (ع) در این زیارت، این اتفاق را از خرافات شیعه می‌دانند؛ در حالی که در قرآن کریم به افسوس و حزن اهل جهنم بر اعمال گذشته خود و آرزوی بازگشت به دنیا اشاره می‌کند.
مفتیان وهابی با استناد به زیارت اربعین سیدالشهداء (ع) به گریه آسمانها و زمین بر حضرت ایراد گرفته و این واقعه را محال می دانند. آنان با انکار گریه مخلوقات عالم هستی برای مصائب سیدالشهداء (ع)، این اتفاق را از خرافات شیعه می‌دانند؛ در حالی که در منابع معتبر آنان روایاتی همانند احادیث شیعه در مسئله اشک مخلوقات جهان بر سیدالشهداء (ع) وجود دارد.