پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مفتی‌های وهابی در شبکه‌های ضد شیعه، هفت شبهه پیرامون شهادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها با استدلال‌های مضحک، مطرح کرده‌اند که به بررسی دو شبهه آن می‌پردازیم.

شبهه اول وهابیت؛
وهابیون معتقدند، حضرت علی علیه‌السلام دختر حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها را به عنوان پاداش، به عقد ازدواج عمر بن خطاب در آورد. آنان می‌گویند اگر عمر بن خطاب، قاتل حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها است، چگونه ممکن است حضرت علی علیه‌السلام دختر خود را به عقد دشمن خود در بیاورد؟! در پاسخ به این شبهه، چند نکته بیان می‌شود:

نکته اول؛
یکی از انبیاء الهی که در قرآن کریم نام او ذکر شده، حضرت لوط است. قوم حضرت لوط، به جهت انجام گناه لواط، هنگامی‌که نزد پیامبرشان حاضر شدند، حضرت به چنین مردان گنهکاری پیشنهاد ازدواج با دختران طاهره و طیبه خودش را می‌دهد و از آنان می‌خواهد که به جای راه حرام، به روش صحیح آن عمل کنند. قرآن می‌فرماید: «قَالَ يَا قَوْمِ هَٰؤُلَاءِ بَنَاتِی هُنَّ أَطْهَرُ لَكُمْ.[هود/78] این دختران من (جنس زنان امتم که به منزله دختران منند) برای شما پاکیزه و نیکوترند، از خدا بترسید.»
حال یک سؤال پیش می‌آید؛ آیا کسی می‌تواند ادعا کند که حضرت لوط، دخترانش را به انسان‌های صالح و مؤمن پیشنهاد داده است؟! قطعاً ازدواج با افراد غیر مؤمن بوده، ولی این پیشنهاد، برای جلوگیری از یک گناه بزرگ بوده و حضرت لوط، مجبور به انجام آن شده است! در مورد ازدواج ام کلثوم با عمر بن خطاب نیز، به فرض آنکه ما این ازدواج را قبول کنیم، مانند ازدواج گناهکاران قوم لوط با دختران پیامبر خدا می‌دانیم.

نکته دوم؛
در منابع معتبر اهل سنت ذکر شده، عمر بن خطاب و ابوبکر به خواستگاری حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها آمدند، اما رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله راضی به انجام این ازدواج نشدند. حاکم نیشابوری در کتاب خود می‌نویسد: «عمر و ابوبکر به خواستگاری حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها آمدند، اما رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند که او کم سن و سال است. پس علی علیه‌السلام به خواستگاری ایشان آمدند و با فاطمه سلام‌الله‌علیها ازدواج کردند.»[1]  
با بیان این روایت، در منابع اهل سنت باید گفت: به دلیل بالا بودن سن شیخین، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله مخالف ازدواج آنان با حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها بودند. چگونه ممکن است که آنان (پانزده سال بعد) با دختر حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها ازدواج کرده باشند؟!

نکته سوم
اگر وهابیون افسانه ازدواج ام کلثوم با عمر بن خطاب را پاداش به شهادت رساندن حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها می‌دانند، برای مذهبشان و خلفایی که انتخاب کرده‌اند، باید تأسف خورد؛ به همین دلیل است که شیعیان، بر اساس عقل و نقل، معتقدند که انتخاب خلیفه و امام باید از جانب خداوند متعال باشد و وهابیون با رد این استدلال قرآنی، مجبور به توجیه کردن جنایات شیخین شده‌اند. خدای رحمان در قرآن کریم، خطاب به حضرت ابراهیم علیه‌السلام می‌فرماید: «وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا.[بقره/124] (به خاطر آورید) هنگامی‌که خداوند، ابراهیم را با وسایل گوناگونی آزمود و او به خوبی از عهده این آزمایش‌ها برآمد. خداوند به او فرمود: من تو را امام و پیشوای مردم قرار دادم!»

شبهه دوم وهابیت؛
مفتی‌های وهابی معتقدند به رسم گرامیداشت شیخین، حضرت علی علیه‌السلام فرزندان خود را به نام عمر و ابوبکر نامیده است. این نامگذاری، دلیل بر رد خصومت و کینه حضرت از خلفای اهل سنت است؛ در حالی‌که شیعیان، قائل به خصومت و دشمنی بین شیخین و حضرت علی علیه‌السلام هستند. در پاسخ به این شبهه، چند نکته بیان می‌شود: 

نکته اول؛
تحدی می‌کنیم وهابیون، یک روایت صحیح از منابع معتبر شیعه برای ما بیاورند که در آن روایت، امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام و یا حضرات معصومین علیهم‌السلام اذعان کرده باشند که انتخاب نام عمر و ابوبکر به دلیل محبت شیخین بوده است.

نکته دوم؛
در میان اصحاب رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، فقط ابوبکر و عمر به این نام‌ها مشهور نبودند، بلکه بسیاری از اصحاب رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به این نام‌ها بوده‌اند.

نکته سوم؛
آیا شیخین و عثمان نیز نام مبارک علی علیه‌السلام را بر روی فرزندان خود گذاشته‌اند؟! با بررسی در منابع اهل سنت متوجه می‌شویم که حتی یکی از فرزندان خلفای اهل سنت به نام علی مزین نبوده‌اند. آیا صحیح است که این دوستی، یک طرفه باشد؟! این سخن، خود دلیل بر رد این ادعای وهابیون است؟!

نکته چهارم؛
ابوبکر نام نیست و کنیه است؛ چگونه ممکن است کنیه یک شخص، برگرفته از محبت خلیفه اهل سنت باشد.

نکته پنجم؛
گذاشتن نام، دلیل بر محبت نیست؛ زیرا در میان اصحاب اهل بیت علیهم‌السلام، نام یزید و شمر و معاویه، به کثرت یافت می‌شود؛ آیا می توان گفت آن اصحاب، مورد نفرت اهل بیت علیهم‌السلام و شیعیان قرار دارند؟!

پی‌نوشت:
[1]. حاکم نیشابوری، مستدرک، دار الكتب العلمية، ج2، 181. «خَطَبَ أَبُو بَكْرٍ ... «إِنَّهَا صَغِيرَةٌ»... فزوجها»
محمدجواد مهریار