مباحث کلامی
استاد ابن ابیالحدید معتزلی در رابطه با علت غصب فدک توسط خلفاء میگوید: اگرسخن فاطمه علیهاالسلام را در قضیه فدک میپذیرفتند، فردا او از اين موقعيت به سود شوهر خود على علیهالسلام استفاده کرده و مىگفت: كه خلافت متعلق به على علیهالسلام است، و در آن صورت، خليفه و يارانش ناچار بودند كه خلافت را نيز به على علیهالسلام تفويض كنند!
آیا این قداستی که اهل سنت، برای صحابه قائل شدند و میگویند: همه صحابه اهل بهشت هستند و قطعاً، همه صحابه عادلند، خود صحابه نیز برای خود قائل بودند یا نه؟! نه تنها قداست و احترامی قائل نبودند، بلکه به گفته خود علمای اهل سنت، بعضی از صحابه همدیگر را تکفیر و تکذیب میکردند و از حق، به سوی ظلم و گناه تجاوز کردند.
سنگ چه کسانی را به سینه میزنیم؟! وقتی خود صحابه، به گناه، بیعدالتی و بدعت و غیره، اقرار و اعتراف میکنند، چرا ما قبول نمیکنیم و کاسه داغتر از آش میشویم؟! درست مثل اینکه کسی بگوید: من عادل نیستم، من گناهی مرتکب شدم، اما عدهای قبول نمیکنند و میگویند تو امام جماعت ما باش! عادلی و کوچکترین گناهی انجام ندادهای!
عیسی رمّانی، عالم سنی گفت: آیه غار درایت و حدیث غدیر روایت است و روایت توان برابری با درایت را ندارد. شیخ مفید گفت: حکم خروج کننده بر امام عادل چیست؟ رمّانی: كافر است؛ شیخ مفید: امامت امیرالمؤمنین چگونه است؟ رمانی: امام مسلمین است. شیخ مفید: حکم طلحه و زبیر چیست؟ رمانی: توبه كردند. شیخ مفید: جنگ جمل درایت و توبه كردن طلحه و زبیر روایت است.
بزرگانی از اهل سنت، از جمله بخاری، مسلم و ترمذی، در باب مناقب حضرت فاطمه زهرا سلاماللهعلیها، روی هم رفته، بیست فضیلت هم ذکر نکردهاند. حال با اين وجود، اهل سنت پاسخ دهند، که بعد از رحلت رسول خدا صلیاللهعلیهوآله، امت با فاطمه سلاماللهعلیها و شوهرش و فرزندانش، سر صلح و سازش داشتند یا با تمام توان خود، در برابر آن بزرگواران الهی ایستادند و آن عزیزان را یکی پس از دیگری، به شهادت رسانیدند؟
پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآله) فرمودند: «پس از من از ابوبکر و عمر پیروی کنید». این ادعایی است که از سوی برادران اهلسنت بیان شده است. در سند این روایت افرادی هستند که در ضعف ایشان از سوی خود اهلسنت شکی نیست. به عنوان مثال میتوان به عبدالملک بن عمیر اشاره کرد که فردی ضعیف است.
حضرت فاطمه علیهاالسلام هنگام خروج از منزل به سوی مسجد از درب عمومی مسجد وارد شد و تعداد زیادی از زنان را همراه خود کرد. همهی این رفتارها دلالت بر یک استراتژی و تاکتیک بود که حضرت با این رفتار خواست هم از نظر عاطفی و هم از نظر سیاسی بر رفتار مسلمین اثر بگذارد و در یک فضای آماده ابوبکر و عمر را در غصب خلافت توبیخ کند.
میدانیم که هیچ انسانی به غیر از ائمه اطهار، مصون از خطا و اشتباه نیست. همه انسانها احتمال ارتکاب گناه در آنها وجود دارد؛ اما نمیدانیم چرا برادران اهل سنت، اصرار بر عادل بودن صحابه دارند، درحالی که تاریخ به وفور از خطاها و گناهان آنها پرده برداشته است! با مشاهده تاریخ، به خوبی میبینیم که فرضیه عدالت صحابه، سخن پوچ و بیهودهای است!
در اینکه بعد از پیامبر صلیاللهعلیهوآله، گروهی به مسئله شورا اتکا کردند، امری است که جای هیچ سؤال و شبههای ندارد؛ اما سؤالی که در ذهن باقی میماند این است که چرا پیامبر صلیاللهعلیهوآله درباره این موضوع، سخنی به میان نیاورده و این موضوع را برای مسلمانان توضیح ندادهاند؛ امری که میتوان نتایج آن را در اتفاقات بعد از رحلت رسول الله صلیاللهعلیهوآله دید.
دین اسلام تا قبل از زمان رحلت پیامبر صلیاللهعلیهوآله، هیچ گاه از مسیر اصلی خود منحرف نشد؛ زیرا وجود نازنین پیامبر صلیاللهعلیهوآله مانع از آن میشد که به انحراف کشیده شود، اما بعد از رحلت پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله دچار تحریفات و دستخوش یکسری بدعتهای ناهنجار از طرف برخی صحابه پیامبر گردید و این اختلافات تا به امروز هم مشهود است.
دین اسلام در سرزمین حجاز نازل گشت و مردم حجاز به پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله ایمان آوردند، پیامبری که از بتپرستی اینان رنج میبرد، لذا همگان را دعوت به آیین یکتاپرستی کرد، در این میان، برخی قلباً قبول کردند، مانند: سلمان فارسی، عمار یاسر، بلال حبشی و ... و گروهی دیگر تظاهر به آن نمودند، اما مسلمان نشدند.
از نگاه شیعیان، امامت دنبالهروی نبوت رسولان است و این امر مهم، در کتب اهل سنت نیز آمده است. اهل سنت از آنجا که نتوانستند اصل روایت حامل بشارت به دوازده امام را رد کنند، درصدد توجیه این روایت برآمده و با بهانهتراشی، به دنبال تطبیق آن بر حاکمان جائر هستند.
خداوند برای هدایت بشریت، از انسانهای ویژه خود بهره برده است؛ اما در این میان، برخی خود را به جای انسانهای ویژه، جا میزنند؛ در حالیکه برای هدایت دیگر انسانها، باید یا هدایت گشته و یا در مسیر هدایت قرار گرفته باشند. خلیفه اول، از افرادی است که دختر رسول خدا صلیاللهعلیهوآله را آزار داده و غصبناک کرده و با این عملکرد نمیتواند از آن افراد ویژه هدایت یافته باشد.
شیعه امامیه معتقد است که بعد از رسول خدا صلیاللهعلیهوآله، خلافت و جانشینی به حضرت علی علیهالسلام طبق نص صریح و بعضی آیات قرآن باید میرسید؛ اما این جانشینی به خاطر هوا و هوس برخی از صحابه، از حضرت علی علیهالسلام دور شد و جامعه اسلامی دچار اختلاف و تشتت آراء گردید؛ اما این اعتقاد باعث شد، برخی مذاهب، خود را از آنان جدا بدانند.