تاریخ
ابن تیمیه می‌گوید: هر کسی که از حاکم چیزی بخواهد، حاکم به او ندهد، برای نرسیدن به دنیا غضبناک می‌شود، و این صفت، صفت منافقین است؛ بنابراین یا باید بگویید حضرت زهرا به خلیفه غضب نکرده، و یا باید بپذیری که او شبیه منافقان شده، چون وقتی به منافقین عطا نشود، خشمگین می‌شوند
مکتب کلامی احمد به جهت عقل گریزی بسیار زود ارزش خود را از دست داد و مکاتب دیگری چون اشعری و ماتریدی جای آن را گرفتند.
برخی از مغرضین سلفی با تهمت و افترا تمام سعی و تلاش خود را می‌کنند تا در میان مذاهب اسلامی جایگاه شیعه امامیه را خراب کنند و با وارد کردن اشکالات واهی و خدشه‌های پوچ بر این مذهب حقی بتازند که در حقیقت اینان به خاطر جهل و ندانستن تاریخ اسلام، سخنان لغو و بیهوده بیان می‌دارند.
پس از رسوایی عقیده ابن تیمیه، حکومت در دمشق اعلام کرد: هر کس عقاید ابن تیمیه حنبلی را داشته باشد، به ویژه حنبلی‌ها، خون و مالش مباح و هدر است. به دنبال آن حنبلی‌ها و افراد دیگری که در معرض اتهام بودند، از مذهب حنبلی اعلام برائت کردند و ادعای پیروی از مذهب و عقیده شافعی را نمودند.
سلفیان جهادی و جریانات تندرو تکفیری با استناد به قاعده‌ای از متون دینی به نوعی افراط در تکفیر اقدام کرده‌اند و آن قاعده من لم یکفرالکافر است. طبق این قاعده هر کس کافری را کافر نداند، علیرغم اعتقاد خود به اسلام کافر می‌شود. از ادله آنان در اثبات این قاعده، تمسک به منابع تاریخی است که با دقت در این اسناد معلوم می‌شود ادعاهای ایشان درست نیست.
حاصل رجوع به کلام ابن‌تیمیه در باب شخصیت‌شناسی خواجه نصیر الدین طوسی، دست داشتن او در تخریب و تضعیف خلافت عباسیان است. در همین بحث باید گفت که خواجه خود یکی از قربانیان حمله مغولان است و کلام ابن تیمیه مبتنی بر نادیده انگاشتن هم دستی دیگر مسلمانان با مغولان است.
وقتی که ابومصب زرقاوی رهبر القاعده عراق حمله به شیعیان را به عنوان موضوع کاری خود قرار داد و تعدادی از شیعیان نیز کشته شدند آیت الله سیستانی فرمود اگر نصف شیعیان عراق هم کشته شوند وارد جنگ طائفه‌ای نمی‌شویم.
بارها نویسندگان کناب های رد و نقد بر اندیشه های تکفیری سعی در ایجاد نوعی شباهت بین سلفیان و خوارج در زمان امیرالمومنین(علیه السلام) داشته اند.این واقعیت تاریخی به مرور زمان هر روز بیشتر عیان شده و هر روز جهت دیگری از جهات شباهت بین این دو جریان نمایان می شود. حکم به کفر حاکمان نیز از این دست شباهت‌ها است.
توحید در عبادت به معنای نگرش یکتایی خداوند عزوجل در پرستش است؛ در توضیح باید گفت که عبادت آن خضوعی است که با اعتقاد به معبود بودن خداوند صورت می گیرد و آن گونه که ابن‌تیمیه در تعریف عبادت گفته است صحیح نیست. وی می‌گوید که خشوع یا خضوع تنها در محضر کسی غیر از خداوند عبادت وی است.
امير صنعانی از پیامبر اکرم نقل می‌‌كند: «هر كسی‌که به علی فحش بدهد، به من فحش داده است، و هر كسی‌که به من فحش بدهد، به خداوند فحش داده است.» و می‌گوید: این حدیث صحیح است. ابن‌تيميه نیز می‌گوید: بسياری از صحابه، به حضرت علی (عليه‌السلام) فحش می‌‌دادند و بغض ايشان را داشتند و با ايشان به جنگ پرداختند.
ابن تیمیه شهادت دادن خدا و رسول را بر انفاق‌های ابوبکر بدون ذکر سند، دلیل می‌آورد، که این سخن حقیقت ندارد و در مورد انفاق‌های ابوبکر تنها چیزی که آمده است این است که او دو شتر به پیامبر اکرم در هنگام هجرت از مکه به مدینه داد که با شرط گرفتن ثمن آن مورد پذیرش پیامبر قرار گرفت و انفاق‌های دیگری که به او نسبت داده‌اند، با وضعیت معیشتی او و پدرش قبل از بعثت منافات دارد.
ابن تیمیه می‌گوید: حضرت زهرا وصیت نکرده است که او را شبانه دفن کنند و کسی بر او نماز نخواند، اگر چنین وصیتی هم می‌کرد، نباید به آن عمل می‌شد، چون نماز خواندن مسلمانان بر او به نفعش بود؛ جواب او این است که در کتب صحیح اهل سنت نیز دفن شبانه و نماز نخواندن خلیفه بیان شده است، ...
با مراجعه به تاریخ اسلام و ریشه‌یابی فتنه‌ها که در شهرهای مختلف کشور‌های اسلامی اتفاق افتاد، دست‌های پنهان سلفی‌ها و وهابیت را در آن فتنه‌ها می‌توان مشاهده کرد. از باب نمونه در سال 469 هجری قمری پس از سخنرانی ابونصر قشیری در مدرسه نظامیه بغداد، پیروان احمد بن حنبل به بازار مدرسه نظامیه حمله کردند و عده‌ای را به قتل رساندند.
زید بن علی معروف به زید شهید از فرزندان بلافصل امام سجاد (علیه السلام) است که قیامش بعد از واقعه عاشورا از جمله قیامهایی بود که بر علیه حکومت غاصب و ظالم شکل گرفت مثل قیام مختار و توابین و... او علیرغم سخن صریح امام باقر مبنی بر شهادتش قیام کرد و در این راه به فیض عظمای شهادت نائل آمد و به صلیب کشیده شد.