سایر مسائل
در پی اغتشاشی که توسط دراویش منحرف صفی علیشاهی در اسفند 96 در خیابان پاسداران صورت گرفت و چندین نفر به شهادت رسیدند، عده‌ای از دراویش متعصب، این اغتشاش و حتی راننده‌ای که با اتوبوس چندین نفر را له کرد را انکار کرده و آن را صحنه‌سازی توسط خود نظام دانستند.
دراویش گنابادی نعمت‌اللهی از اقطاب خود اطاعت محض کرده و بدون چون‌وچرا تسلیم محض آنان هستند، که این اقطاب با روش‌های مختلف، مریدان خود را فریب می‌دهند تا به مقاصد دنیوی خود برسند و در این بین ظلم و ستم‌های زیادی به مردم، به‌ویژه مخالفین خود وارد کرده‌اند، اما این دراویش همچنان چشم بسته مرید اقطاب خود هستند.
از اتفاقات مهمی که در بهمن و اوج آن در اسفند 96 به‌وقوع پیوست، قضیه اغتشاش و ایجاد ناامنی توسط دراویش نعمت‌اللهی بود که با قلدری و وحشی‌گری با نیروی اتظامی و بسیجیان درگیر شدند، که این آشوب در نهایت منجر به شهادت سه تن از پرسنل نیروی انتظامی و یک بسیجی به‌نام محمد حسين حداديان شد.
یکی از راه‌های صوفیه برای تایید فرقه خود و جذب افراد بیشتر، منتسب کردن عارفان و علمای مشهور است تا با صوفی خواندن آنان، به فرقه خود مشروعیت دهند. یکی از این علما امام خمینی (ره) است که صوفیان او را یکی از صوفیان می‌دانند، در حالی که حضرت امام بارها از دراویش بدگویی و آنان را مذمت کردند.
بی‌شک حمله تروریستی تلخ اهوازکه توسط گروهک الاحوازی صورت گرفت، شباهت‌هایی با جریانات اتفاق افتاده در بهمن ماه سال گذشته توسط فرقه صوفی سلطان علیشاهی داشت. از جمله اینکه برخی از بزرگان آنها مورد حمایت کشورهای غربی می‌باشند و از حمایت‌های مالی، رسانه‌ای و پناهندگی‌های سیاسی بهره می‌برند.
صوفیان همانند برخی مدعیان عرفان‌های کاذب شریعت‌گریزی یا گزینش بخش‌هایی از شریعت را در دستور کار خود قرار داده و با بهانه قرار دادن اصطلاحاتی همچون شریعت، طریقت و حقیقت، برای خود مقامی متصور هستند که شریعت را پشت سر گذاشته، از این رو نیازی به آن نمی‌بینند.
یکی از انحرافات در حوزه عرفان پژوهی یکی دانستن منشا عرفان و تصوف است. برخی از شیعیان هنگام بحث از عرفان، به جای شروع کردن از پیامبر خدا (ص) و امیرالمومنین علی (ع) از شخصیت‌های تراز اول صوفیه نام برده و آنها را بعنوان اولین عرفا مطرح می‌کنند. همین امر موجب انحراف در این حوزه می‌شود.
نورعلی تابنده قطب فرقه صوفیه، در تازه‌ترین ادعای خود، ضمن اینکه دراویش را بهترین مردم خوانده، آنان را عامل نظم و ثبات جامعه دانسته است. در حالی که با توجه به اغتشاشات دراویش در کشور و ایجاد ناامنی، این سخن وی چیزی جز ادعّا و فریب مردم نیست.
از آثار مهمی که در نقد صوفیه به رشته تحریر درآمده است، می‌توان کتاب "خرقه می آلود" را نام برد. این کتاب اثر حسن یوسفیان است که به رویکرد شریعت‌گریزی صوفیان انتقاد کرده و بعد از بیان برخی از عقاید صوفیان که منجر به شریعت‌گریزی ایشان می‌شود، آنها را بررسی و نقد کرده است.
حکومت بنی‌عباس، بر خلاف حکومت حضرت رسول اکرم(ص) یک حکومت غیردینی بود. در حالی که یوسف مردانی شیخ فرقه صوفیه، قائل به اسلامی بودن حکومت بنی‌امیه و بنی‌عباس است.
برخی به بهانه‌های مختلف دانسته یا ندانسته فلسفه و عرفان را نقد می‌کنند و حال‌آنکه در هیچ کدام از این دو علم تخصصی ندارند. دراین‌باره به قسمتی از مصاحبه‌ای در موضوع مورد نظر با آیت الله فیاضی اشاره کرده و دلایل ایشان را می‌بینیم. ضمن آنکه ما مدعی اشکال نداشتن علومی ذکر شده نیستیم ولی باید فرق گذاشت بین نقد از روی علم یا تعصب.
برخی با انکار حکایات و جعل واقعیات تاریخی در پی انکار مقامات روحانی آیت الله سید علی قاضی طباطبایی (ره) و تیره بودن ارتباط ایشان با علمای هم‌عصرش هستند. درحالی که آیت الله خویی (ره) از هم‌عصران آیت الله قاضی (ره) حکایتی عجیب راجع به زمان وفات ایشان نقل می‌کند.
درحالی که برخی از مخالفان عرفان اسلامی با جعل اسناد تاریخی و دروغ‌گویی سعی در خدشه وارد کردن به چهره روحانی آیت الله سید علی قاضی طباطبایی دارند، و از این طریق علمای هم‌عصر آیت الله قاضی را از مخالفان ایشان می‌شمارند، اصل ماجرا آن چیزی است که آیت الله شبیری زنجانی به آن اشاره می‌کنند.
دلق نام دیگر خرقه، به معنی لباس مخصوص صوفیان است. در کنار خرقه و دلق، مترادف‌هایی چون جُبّه، مُلمّع، و پشمینه نیز رایج بوده است. برخی از نام‌هایی که بر خرقه یا دلق قرار می‌دادند به جهت رنگ آن بوده است. برخی منشا دلق پوشی صوفیان را تاثیر پذیری از مسیحیانی می‌دانستند که برای ریاضت خرقه را بر تن می‌کردند.