در انتخابات سال 88 مهدی کروبی توانست حمایت نورعلی تابنده را جلب کند. در انتخابات پیش رو نیز احتمالا کاندیداهایی از جریان اصلاح طلب به‌دنبال جلب حمایت سران این فرقه خواهند بود. اما با توجه به سیاست قطب جدید در سکوت و عدم ورود به سیاست، نباید توقع داشت که ایشان از کاندیدای خاصی حمایت کند. ولی صلاحی به‌عنوان رقیب جناب جذبی به احتمال زیاد در انتخابات پیش رو بسیار فعال خواهد بود.

محمد اسماعیل صلاحی در برخورد با مشایخ فرقه سلطان علیشاهی برخورد دوگانه‌ای داشته است. ایشان در واکنش به سخنان مسعود وحدت مبنی بر دعوت مریدان به تجدید بیعت با جذبی، او را شخصی لوده، مغرور و خودرأی خوانده بود ولی در مقابل از مصطفی آزمایش اعلام حمایت می‌کند. درحالی که آزمایش با تمام اقطابی که آن‌ها را درک کرده است، حتی نورعلی تابنده اختلاف داشته است.

با وجود مخالفت آن عارف وارسته با دراویش و دکان‌داران و مدعیان معنویت، امروز سیدحسن مصطفوی که در چشم مردم یادگارِ یادگار امام(ره) محسوب می‌شود، رویه‌ای بر خلاف آن حضرت در پیش گرفته و با قطب سابق این فرقه که عضوی از نهضت آزادی بوده و دارای انحرافات عقیدتی و سیاسی بی‌شماری است، دیدار می‌کند!

از زمانی که سه نفر بر سر جانشینی رحمت علیشاه ادعای قطبیت کردند دیگر کسی چنین نزاعی را حداقل در سلسله سلطان علیشاهی مشاهده نکرده بود، تا اینکه درحالی‌که جذبی به‌عنوان قطب این فرقه معرفی شده بود، جناب صلاحی به یک باره ادعای قطبیت کرد و مدعی شد از جناب نورعلی تابنده فرمان قطبیت دارد. اما این ادعای صلاحی آنچنان که خودش ادعا می‌کند هم بی عیب و نقص نیست و قرائن و شواهد، خلاف ادعای او را می‌رسانند.

حمایت اقطاب گنابادی از سران فتنه‌ی 88، خود نشانگر عداوت آن‌ها با جمهوری اسلامی است. دراویشی که خود را سکولار می‌دانند و معتقد به جدایی دین از مباحث سیاست هستند و همه جا عنوان می‌کنند که فقرای گنابادی نباید در سیاست دخالت کنند، در سال ۸۸ نورعلی تابنده قطب ایشان تاکید می‌کند که امروز حمایت از کروبی در انتخابات وظیفه تمام فقرا است و باز هم چهره منافق این جماعت بیش از پیش برهمگان آشکار می‌شود. وی در انتخابات 92 و 96 هم از حسن روحانی حمایت نمود.

برخی از منافقین و ایادی بیگانه سعی دارند تا با قلب واقعیت، حقیقت آزادی اقلیت‌ها در کشور را کتمان کرده و به این وسیله فشار بین‌المللی را به کشور تحمیل کنند. از جمله صوفیه و دراویش که جزو هیچ کدام از اقلیت‌های شناخته شده در قانون اساسی نیستند، با ناله‌سرایی خود را با بهائیان نجس یکی دانسته و از حقوق تضییع شده‌ی خود دم می‌زنند!