از جمله کتاب‌هایی که در رد "سلسله صوفیه حروفیه" در ترکیه منتشر گردید، کتاب "کشف الاسرار و دفع الاشرار" در رد عقاید و افکار حروفی و بکتاشی به قلم اسحاق افندی بود که در آن عقاید حروفیه را به نقد کشیده بود. او کتاب خود را به سه بخش تقسیم کرده و در آن به انحرافات حروفیه اشاره کرده و اباطیل این فرقه را از کتب فرقه‌ای حروفیه برشمرده است.

حمله مغول موجب شد حکومت عباسی بعد از 500 سال سقوط کرده و شیعیان بتوانند آزادانه به تبلیغ مذهب تشیع اثنی‌عشری بپردازند. بعد از آنکه برخی از پادشاهان مغول به مذهب شیعه تمایل نشان دادند، صوفیه که منافع خود را در نزدیک شدن به تشیع می‌دید، با مطرح کردن مساله ولایت در صوفیه که شباهتی به ولایت در میان شعیان نداشت، خود را به شیعه نزدیک کرده و همین امر سبب شد تا در این عصر تصوف به تشیع نزدیک شود.

فرقه‌ها برای بقاء و حیات کمی و کیفی خود مرتبا در حال جذب مرید هستند و در این راه از روش‌های مختلفی استفاده می‌کنند. یکی از روش‌هایی که صوفیه برای جذب افراد استفاده می‌کند آن است که خود را فرقه ناجیه معرفی کرده و مدعی هستند که تنها راهی که بواسطه آن به کنه اسلام ناب می‌توان دست یافت، سیر و سلوک صوفیانه است و حال‌آنکه واقعیت برخلاف ادعای صوفیه است.

از ردیه هایی که طی قرون نهم تا سیزدهم علیه صوفیان نوشته شد، کتاب "کسر اصنام الجاهلیه" ملا صدرا است. از اشکالاتی که ملاصدرا به صوفیه وارد می‌کند، پناه بردن به شعبده و حیله‌هاست که برای جمع‌آوری مشتری صورت می‌گیرد. وی در انتهای مقدمه کتاب، این مشکلات را انگیزه وی برای تألیف این کتاب یاد کرد است.

فرق منحرف از دیرباز بهترین دستاویز برای گروه‌های ضد دین بوده‌اند تا به پیکره‌ی ادیان الهی و به‌خصوص دین مقدس اسلام ضربه بزنند و جوامع دینی را از لحاظ عقیدتی و اصول مذهب دچار انحطاط و عقب‌گرد کنند. این موضوع نشأت‌گرفته از انبوه انحرافات و بدعت‌هایی است که فرقه‌های گوناگون با اغراض مختلف ایجاد کرده و آن را ترویج می‌کنند.

علامه طباطبايی (رحمة الله علیه) می‌نويسند: «روز به روز طريقت از شريعت، فاصله گرفت تا آنجا كه طريقت و شريعت، درست در دو نقطه متقابل استقرار يافتند و نغمه‌ی سقوط تكليف از برخی افراد بلند شد و عبادت‌های پاك دينی به شاهدبازی و حلقه‌های نی و دف و ترانه های مهيج و رقص و وجد تبديل شد.»