برخی از عوام شیعه بر این باورند که اصل مهدویت از عقاید اختصاصی شیعیان است؛ در حالی‌که باور به آمدن منجی، مورد پذیرش ادیان مختلف است و مذاهب اسلامی نیز آن را پذیرفته‌اند؛ به عنوان مثال، سبط بن جوزی که یکی از بزرگان مذهب اهل سنت است، به صراحت، از امام زمان (عج) نام برده است.

مولوی عبدالحمید در واکنش به صدور حکم اعدام برای عده‌ای از اغتشاشگران فتنه اخیر، در خطبه‌های نماز جمعه ادعا کرده، تنها در مسئله قصاص، اعدام جایز است و اسلام جواز به قتل و اعدام نداده است. این سخنان در حالی بیان شده که بر اساس مذهب حنفی، حاکم بر اساس مصلحت و سیاست، می‌تواند بر خلاف احکام مذهب، امر به اعدام و قتل دهد.

ابن صباغ مالکی می‌گوید: «برخی اهل علم گفته‌اند کاظم، آن امام بزرگ منزلت است، که یگانه حجت و بزرگ بود. شب را به قیام و روز را به روزه سپری می‌کرد. به او کاظم گفتند، چون بسیار بردبار و برخطاکاران اهل گذشت بود. در نزد اهل عراق معروف به باب حوائج الی الله است. زیرا نیاز و درخواست نیازمندان را برآورده می‌سازد.»

عبدالحمید با سوء استفاده از قسمت‌هایی از تاریخ قصد دارد عملکرد حکومت اسلامی را مخالف سیره پیامبر (ص) و اسلام جلوه دهد؛ وی در استدلال‌هایش همیشه سخن از رحمت و رأفت اسلامی به میان می‌آورد، در حالی‌که اسلام فقط جنگ بدر و فتح مکه نیست، بلکه قاعده «أَشِدّاءُ عَلَى الكُفّارِ» نیز دارد و وظیفه حکومت، برخورد شدید با افرادی است که در زمره کفار داخل می‌شوند.

عبدالحمید در سخنان اعتراضی و با ژست خیرخواهانه به مسئولین ارشد نظام پیشنهاد کرد که مسالمت آمیز و به دلخواه خود، از قدرت کناره بگیرند؛ جهت منطقی نشان دادن سخنش، صلح امام حسن (ع) را مطرح کرد و گفت، امام با اینکه حکومت بزرگ و توان مقابله با معاویه را داشت، به دلیل اینکه بین مسلمانان، اختلاف نشود، از حکومت کنار کشید؛ اما عبدالحمید جهت مقابله با نظام، تاریخ را تحریف کرد.

یکی از فضائل بی‌نظیر وجود مقدس امیرالمؤمنین (ع) ولادت ایشان در کعبه معظمه است؛ علاوه بر علما و محدثین شیعه، علمای اهل سنت نیز به این فضیلت بی‌نظیر اذعان کرده‌اند؛ تواتر روایات در این اتفاق مبارک، یکی از مهمترین نکاتی است که در منابع معتبر اهل سنت به آن اشاره شده است. فضیلت دیگر حضرت، اظهار اسلام ایشان به عنوان اولین مسلمان است.