شبهه ای وهابیون مطرح کردند که کسی که به ولایت الهی برگزیده می شود، نمی تواند از آن چشم پوشی کند و به غیر واگذارد؛ اما علی (ع) چنین کاری کرد؛ پس از طرف خدا ولایت ندارد. جواب این است که حضرت در جای جای نهج‌البلاغه خلافت را حق خود دانسته و دلیل طعنه حضرت بر بی ارزشی حکومت، نشان از این دارد که شرط محقق شدن حکومت مقبولیت است و این جنبه دنیوی وجود نداشت و با اینکه حق حضرت است، نزد ایشان ارزش ندارد.

حضرت فاطمه زهرا (س) اگرچه عمری کوتاه داشت ولی صاحب فضایل بسیار زیاد است؛ حتی فضایل و کرامات حضرت فاطمه (س) از دید علما و بزرگان اهل سنت نیز پوشیده نمانده و آنان بارها ذیل مباحث مختلف، دیدگاه خود پیرامون شخصیت والای حضرت را توضیح داده‌اند.

حضرت فاطمه (س) به آیندگان اهمیت مسئله ولایت و امامت را فهماند؛ حضرت برای دفاع از ولایت، همه دارایی خویش را فدا کرده و راه را برای آیندگان روشن می‌کند و در این مسیر، حتی فرزندش محسن (ع) را نیز فدا می‌کند.

شبهه کرده اند که بزرگان شیعه، خود نیز شهادت حضرت زهرا (س) را قبول ندارند و برای ایشان از واژه وفات، استفاده می‌کنند. در پاسخ باید گفت که کلمه وفات، هم شامل مرگ طبیعی و هم شهادت می‌شود و در کتب شیعه و سنی، برای سایر شهدا نیز از کلمه وفات استفاده شده است.

اینکه وهابیون می‌گویند اگر شنیدن مردگان را بپذیریم، توان فهم حاجات میلیونها زائر را نمی‌پذیریم، همان نگاه مشرکانه وهابیت است که حاجات را به دو قسم تقسیم می‌کنند؛ یکی حاجاتی که توان برآوردنش برای فرد وجود دارد و دیگری توان برآوردنش را ندارد؛ شیعه چنین تقسیمی را قبول ندارد، بلکه همه چیز چه کوچک و چه بزرگ را به اذن خدا می‌داند.

وهابیون جهت ایراد گرفتن به زیارت اربعین می گویند شیعه با اربعین گرفتن برای امام حسین (ع)، حضرت را از پیامبر (ص)، امیرالمؤمنین و حضرت زهرا (ع) برتر دانسته است! پاسخ این است که با اینکه پیامبر (ص)، امیرالمؤمنین و حضرت زهرا (ع) از امام حسین (ع) برترند ولی امام حسین (ع) ویژگی هایی دارد که آنان ندارند.