حکایت
بُشر مَروزی، از نامداران جامعه مسلمین در قرن دوم هجری است. منابع تاریخی وی را اهل زهد و راستی معرفی کردهاند. برخی پا را فراتر از این گذاشته؛ وی را «سریر معرفت» و «تاج اهل معاملت» خواندهاند.[2] هرچند ما معتقدیم که بسیاری از این نسبتها، اغراقآمیز است، لیکن نگاهی به زندگانی و توبۀ او خالی از لطف نیست...
در دلم به امام حسین (علیه السلام) گفتم که من سلامتی پسرم را در راه تو از دست دادم و از تو میخواهم که سلامتیاش را به من و به او بازگردانی، حتی نذر کردم که اگر این اتفاق بیافتد هر سال شله زرد درست کنم و خودم هم مسلمان بشوم...
آمريكاى لاتين پر جمعيتترين منطقه مسیحی نشین دنياست كه اكثريت آنها كاتوليك هستند. مبلغان مسيحى اروپايى فعاليتهاى مذهبى خود را همزمان با فتح سرزمینهای جديد آغاز كردند و با تمام شيوههاى ممكن اعم از تطميع، تهديد، قتل عام و... به مسیحی سازی ساكنان منطقه روى آوردند. اما بعدها، به دنبال استقلال كشورهاى آمريكاى لاتين از اسپانيا در آغاز قرن نوزدهم میلادی به تدريج ...
علی ندای عدالت در تاریخ بشریت، در راه دفاع از حق مظلوم، از هرمزان -اسیر ایرانی- گرفته تا دیگر مظلومین، حمایت بسیاری از سران عرب را از دست داد و تنها ماند. تنها ماند و تنها از دنیا رفت. اما به راستی، چه باعث شده تا کوردلان، علي (علیه السلام) را شریک جرمِ اهل باطل بخوانند؟! به تعبیر قرآن، اینان خود اهل باطل اند و...
جالب است بدانیم که باستانگرایان افراطی به طرزی عجیب، سلمان فارسی را به خیانت متهم میکنند و او را «وطنفروش» مینامند! به راستی آیا این افراد از حوادث فتح ایران آگاه نیستند؟ آیا نمیدانند که سلمان چه خدماتی به مردم ایران کرد؟ آیا نمیدانند که او با زیرکی توانست از کشته شدن ایرانیان بسیار، جلوگیری کند؟ آیا باستانگرایان افراطی نمیدانند که مردم ایران چگونه به استقبال سلمان فارسی میرفتند و او را دوست میداشتند؟؟
فتح ایران به دست سپاه عرب، همواره محل بحث و گفتگو بوده است و در مسیر پژوهش هرچه پیشتر رویم، درهایی نوتر و شگرف به رویمان باز میشود. در این میان حکایت عجیب سپاه ساسانی و برخورد حیرتآور و تحقیرآمیز اشراف ساسانی با سربازان ایرانی، قابل توجه است. از جمله در فتح یکی از مناطق جنوب غربی ایران به دست سپاه عرب، سران ارتش ساسانی، سربازان ایرانی را با زنجیر بستند تا آنان فرار نکنند...
احیای عظمت دیرین گذشتهی ایران در واقع جز بهانهای برای فریب و اغفال ستمدیدگان ایرانی نبوده است. کسانی که با این سخنان فریبنده، مردم را گرد خویش جمع میآوردند، جز رسیدن به ثروت و قدرت، اندیشهای نداشتند. از جملهی این افراد، سنباد مجوسی بود که با دروغ و افراطیگری موجب ...
در عصر خلافت ابوبکر، اولین درگیریهای مرزی میان دستگاه خلافت و ساسانیان آغاز گردید. جالب است بدانیم که در همان ابتدای درگیریها، سپاه عرب با وجود اینکه از حیث توان نظامی بسیار پایینتر از ارتش ساسانی بود، اما در غالب درگیریها کامیاب بود. در این جنگ حوادثی قابل توجه و عبرتانگیز رخ داد...
مردم دینور و نواحی اطراف، در برابر سپاه عرب مقاومت نکردند. بلکه صلح نموده و حاضر به دادن جزیه شدند. همین امر نشانگر این است که حکومت ساسانی در آن دوره به قدرت آشفته و پوسیده بود، که اهالی شهر استراتژیک و مهمی چون دینور و... توان و انگیزهی مقابله با عرب را نداشتند. چه بسا ستمگریهای اشراف و موبدان ساسانی، کار را به جایی کشیده بود که مردم دادنِ جزیه به عرب را بهتر از دادنِ مالیات به حکومت ساسانی میدانستند...
آنچه در این نوشتار میآید به نوعی رمزگشایی از سرنوشت حیرتانگیز بوران دختر خسرو پرویز است. دربار ساسانی او را از روی ناچاری و در اثر «معضلِ بیمردی» و «خالی شدنِ عرصه از مردان» به پادشاهی رساند، لیکن برخی رفتارهای مخفیانه و شگفتانگیز او سبب شد تا پس از مدتی به طرزی رازآلود از صفحهی روزگار محو گردد..
پیرامون بابک خردمین، دو دیدگاهِ عمده وجود دارد. از نگاه اول، بابک شخصیتی فاسد، خونخوار و متکبر بود. از همین روی برای رسیدن به حکومت بسیاری را به کشتن داد و به خاطر فساد اخلاقیاش، مردم او را تنها گذاشتند. در نگاه دوم، او یک مسلمان شیعه بود که علیه حاکمیت بنیعباس قیام کرد و هدفش پایان بخشید به ظلم و ستم بود.
ابوحنیفه دینوری، از قدیمیترین تاریخ نویسان ایرانی، متوفای 282 هـ ق، در اخبار الطوال مینویسد: «زردشت پیامبر مجوس نزد گشتاسب شاه آمد و گفت من پیامبر خدا به سوی تو هستم و کتابی را که در دست مجوس است برای او آورد و گشتاسب آیین مجوس را پذیرفت و به او ایمان آورد و مردم کشور خود را بر آن دین واداشت و ایشان با رغبت و زور...
بنا بر عقاید شیعه پیامبر و امامان معصومین توانایی سخن گفتن به زبانهای گوناگون را دارند. در این میان به دلیل مراجعات فراوان ایرانیان به محضر امامان، مواردی از سخنان معصومین (علیهم السلام) به زبان پارسی را بیان میداریم. در منابع روایی شیعه موارد زیادی داریم که امامان شیعه به زبان پارسی هم سخن میگفتند. آن هم به صورت مسلط و حتی با لهجهی مناطق مختلف ایران. مواردی را بررسی میکنیم...