حضرت خدیجه
حضرت خدیجه اولین نفری بود که به پیامبر اکرم ایمان آورد، وی بانوی خردمند حجاز، سرآمد همهی زنان بود؛ او ملکهی کمال و برخوردار از گوهرهای گران بهای پاکی بود؛ به خاطر شدت عفت و حیاء در زمان جاهلیت او را طاهره میخواندند. پیامبر اکرم همیشه از او به نیکی یاد کند و میفرمود: «خداوند زنی برتر و بهتر از او را به من نداده است.»
حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیها) به عنوان اولین بانوی مسلمان و یکی از چهار بانوی بهشتی، در دهم رمضان سال دهم بعثت بعد از سالها ایثارگری و بذل اموال در راه تبلیغ و ترویج اسلام به لقاءالله پیوست. علاوه بر علمای شیعه، محدثین و مورخین اهل سنت نیز، فضائل این بانوی آسمانی را در منابع معتبر خود جمع آوری کرده اند. مسلمانان به جهت حمایت های ایشان از رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) همواره مدیون حضرت خدیجه (سلام الله علیها) هستند.
حضرت خدیجه (سلام الله علیها) یکی از چهار زن برگزیده الهی معرفی شده است. روایتی در کتب تفسیر اهل سنت آمده که: «چهار زن سرور زنان جهان هستند، که عبارتند از مریم، آسیه، خدیجه، فاطمه (علیهم السلام).» و خدیجه یکی از این چهار زن است، او از صادقان و سابقان اول، وزیر بر دین خدا، معاون در این راه سخت و پرفراز و نشیب بود.
حضرت خدیجه کبری بانوی بزرگی است که با جانفشانی و در اختیار قرار دادن تمام اموالش به یاری پیامبر شتافت و در پیشرفت دین اسلام سهم بزرگی داشت؛ بانویی که همسر بهترین مخلوقات و مادر برترین زنان عالم شد، زنی که با لقب ام المومنین جایگاه خاصی را در میان مسلمین برای خود دارد و با این خصوصیات بود که خداوند وعده بهشت را به او داده است.
این سؤال یکی از مسائل پیچیده در تاریخ صدر اسلام است، و به جهت اینکه بسیاری از بزرگان اهل سنت و راویان و تاریخ نویسان پیرو مذهب خلفا در صدر اسلام خوش نداشتند، شخصی را بالاتر از عایشه در بین همسران پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) معرفی کنند؛ دست به پارهای روایات دروغین و استدلالات باطل زدهاند، که اختلافاتی را در تاریخ به وجود آوردهاند، اما با اینکه طراحان این سیاست...
حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیها) بانوی بزرگوار رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) اولین بانویی هستند که به حضرت ایمان آوردند. دوران حیات طیبه ایشان، همواره در دفاع و یاری پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) سپری شد، تا آنجا که از ایشان باید به عنوان یاور و مدافع رسالت یاد کرد. تاریخ گواهی میدهد، حضرت خدیجه (سلام الله علیها) با بذل مال و ثروت خود از دین اسلام و همسر گرامی خود دفاع کردند. از منظر علمای اهل سنت، حضرت خدیجه (سلام الله علیها) ریشه و مصدر اهل بیت (علیهم السلام) هستند.
تحیت خدای متعال بر خدیجه (ع) و مباهات ذات اقدس الهی به آن حضرت، بر مقام والا و جایگاه رفیع آن بانوی بزرگوار در پیشگاه الهی دلالت دارد. خداوند متعال بارها موقعيت و مقام حضرت خديجه (س) را از طرق گوناگون آشكار نموده است.
در روایت اهل سنت آمده است: هاله خواهر خديجه به حضور پيامبر (صلى الله عليه و آله) اذن ورود خواست و حضرت به ياد اذن گرفتن خديجه افتاد و او را ياد كرد و فرمود: خدايا هاله آمد. سپس عائشه از سر حسادت به از خدیجه به زشتی یاد کرد. پیامبر از سخن عایشه برافروخته شد و به ذکر فضائل و فداکاریهای خدیجه پرداخت.
یکی از صفات زشتی که در قرآن و روایات آثار منفی و زیانباری برای آن بیان شده است، حسادت میباشد. نخستین حسد،حسادت قابیل نسبت به برادرش هابیل بود، آن هم به جهت اینکه خداوند قربانی هابیل را پذیرفت ولی قربانی قابیل را نپذیرفت و این موضوع برای قابیل انگیزهای برای کشتن برادرش شد. در آیه دیگری از زشتی این عمل به خدا پناه میبریم.
نبی مکرم اسلام (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) همواره از حضرت خدیجه (سلاماللهعلیها) تعریف میکردند و وی را بر دیگر مادران مومنین برتری میدادند و در باب بزرگی ایشان بسیار سخن میگفتند. در نتیجه برترین همسر رسول خدا از میان همسران ایشان ، فقط یک نفر است و دیگری هم در کنار وی نیست .
بسیاری از مورخین و محدثین سن حضرت خدیجه (سلاماللهعلیها) را در حدود 25 تا 28 سال دانستهاند. و در آن زمان پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله)، نیز 25 ساله بودند، بنابراین تفاوت سنی بین پیامبر اکرم و حضرت خدیجه نبوده و یا حدود سه سال بوده است. حالا سؤال اینجاست که چرا برخی میکوشند، که سن حضرت خدیجه را چهل سال معرفی کنند؟ آن هم بر اساس نظری که...
رفاعی از علمای بزرگ کویت خطاب به وهابیان عربستانی میگوید: شما به تخریب خانه ام المومنین خدیجه کبری اولین حبیبه پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) رضایت دادید و هیچ عکس العملی از خود نشان ندادید ... چرا از خدا نمیترسید؟
ازدواج حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیها) با پیامبر اسلام باعث گردید تا این بانو به تنهایی سهم بزرگی را در دین اسلام به خود اختصاص دهد و پیامبر بتواند از او به عنوان تکیهگاه محکم استفاده کند، بعد از رحلتش در میان همسران دیگر، از او یاد کند؛ زنی که خود پیشنهاد ازدواج را به پیامبر اکرم داد و خود را کنیز پیامبر معرفی نمود.